Για ποιο Υγειονομικό μιλάμε;

Για ποιο Υγειονομικό μιλάμε;

Γράφει ο Ταξίαρχος ε.α. Κων/νος Τερψίδης, DVM, PhD, MSc Ειδικός Κλινικός Κτηνίατρος

Με αφορμή τις ποικίλες συζητήσεις, επί του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου για τη ρύθμιση υγειονομικών θεμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, μεγάλος αριθμός συναδέλφων υγειονομικών και μη, διατυπώνουν τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους για το παρόν και το μέλλον του Υγειονομικού Σώματος.

Πολλές από αυτές, προκαλούν τον έντονο προβληματισμό μου για το εάν τελικά είναι γνωστή σε όλους η αποστολή του Υγειονομικού Σώματος και εάν γίνεται αντιληπτή η ουσία των προβλημάτων, ώστε σταδιακά και με ψυχραιμία να αναζητηθούν οι αιτίες της κρίσης και να προταθούν οι κατάλληλες λύσεις. Με την ιδιότητα του Αξκού Υγειονομικού, μετά από 44 και πλέον έτη υπηρεσίας στο ΣΞ, με 20 έτη επιτελική και διοικητική εμπειρία σε Σχηματισμούς όλων των βαθμίδων και Μονάδες, κάτοχος μεταπτυχιακών εκπαιδεύσεων και διδακτορικής διατριβής, με πλούσιο κλινικό και ερευνητικό έργο στο πλαίσιο της επιστήμης και της ειδικότητάς μου, επιθυμώ να παραθέσω κάποια ερωτήματα-προβληματισμούς, που αφορούν την υπόσταση και την ουσία της αποστολής του Υγειονομικού Σώματος.

Ερώτημα 1ο: Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν την αποστολή του Υγειονομικού Σώματος; Άραγε ο θεμελιώδης ορισμός «της διατήρησης ακεραίας της παρατακτής δύναμης του στρατεύματος στην ειρήνη και στον πόλεμο», αποτελεί μόνιμο αντικείμενο προβληματισμού, αυτοπροσδιορισμού, ανάλυσης και σχεδιασμού;

Ερώτημα 2ο: Είναι αντιληπτό από όλους ότι, το έργο και η αποστολή ενός σύγχρονου Υγειονομικού Σώματος δεν αποτελεί απλά ένα κομμάτι ή μία προέκταση της διοικητικής μέριμνας, αλλά το προϊόν ειδικού διεπιστημονικού σχεδιασμού για την υποστήριξη επιχειρήσεων στην ειρήνη και στον πόλεμο;

Ερώτημα 3ο: Σε πόσους εμπλεκόμενους και σε ποιο βαθμό, είναι οικείες οι έννοιες των υγειονομικών δομών Ρόλου 1,2,3,4 με τις αντίστοιχες των ρόλων διακομιδών ΑΥ και οι διαδικασίες που καθορίζονται από αυτές για την επιτυχή λειτουργία τους; Πόσοι γνωρίζουν την αποστολή, το έργο και την επιχειρησιακή αξιοποίηση αυτών των δομών και πόσες φορές έχουν εκπαιδευτεί στις δομές αυτές, στο πεδίο;

Ερώτημα 4ο: Πόσοι Υγειονομικοί και πόσο συχνά αυτοί εκπαιδεύονται στην κατανόηση της Υγειονομικής Υποστήριξης, από το στάδιο του σχεδιασμού μέχρι την εφαρμογή στο πεδίο, ώστε τελικά να μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στο ρόλο των υγειονομικών συμβούλων των διοικητών των μαχόμενων Μονάδων και Σχηματισμών;

Ερώτημα 5ο: Υφίσταται και είναι επαρκές το σύστημα διακομιδών Απωλειών Υγείας Μάχης; Πόσοι με ειλικρίνεια μπορούν να απαντήσουν για το πως και με ποιον τρόπο θα διακομισθούν σύντομα και με ασφάλεια οι απώλειες υγείας από το πρόσθιο όριο τοποθεσίας σε δομές των μετόπισθεν;

Ερώτημα 6ο: Πόσοι γνωρίζουν το σύστημα διαχείρισης της αποθήκευσης και ανεφοδιασμού του υγειονομικού υλικού και αίματος σε περίοδο κρίσεων;

Ερώτημα 7ο: Πόσο συχνά αναγνωρίζονται οι τόποι ανάπτυξης των δομών παροχής υγειονομικής υποστήριξης και πότε τελευταία φορά αναγνώρισαν το διαθέσιμο υγειονομικό υλικό αυτοί που θα το χρησιμοποιήσουν;

Ερώτημα 8ο: Με ποια συχνότητα και με τι υλικό το στρατιωτικό προσωπικό των Μονάδων εκπαιδεύεται σε θέματα προληπτικής ιατρικής, υγειονομικών πληροφοριών, υγιεινής της εκστρατείας και παροχής πρώτων βοηθειών στο πεδίο της μάχης;

Ερώτημα 9ο: Πόσοι πραγματικά πιστεύουν ότι θα ανταπεξέλθουν επί του πεδίου, ΟΤΑΝ αυτό απαιτηθεί; Τι απαντούν σε ερωτήματα όπως: «θα φέρω σε πέρας την αποστολή μου με επιτυχία;» ή «το προσωπικό που διοικώ θα επιβιώσει;» ή «είμαι έτοιμος να προσαρμοσθώ σε κάθε αλλαγή της επιχειρησιακής κατάστασης εάν απαιτηθεί;» κλπ

Ερώτημα 10ο: Οι εκάστοτε ταγοί μας, γνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες του Υγειονομικού Σώματος στην ειρήνη και στον πόλεμο και ενημερώνουν ορθά την πολιτική ηγεσία περί αυτών; Εκπαιδεύουν το προσωπικό κατάλληλα; Αξιολογούν και αξιοποιούν τους ικανούς; Επιβραβεύουν τους άξιους και ενθαρρύνουν την παραγωγή έργου από το προσωπικό ή διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις ανάλογα με τις εκάστοτε υποδείξεις και τα τυχόν προσωπικά συμφέροντα;

Ερώτημα 11ο: Όταν οι νεαροί Αξιωματικοί ΥΓ που υπηρετούν σε Μονάδες της ηπειρωτικής και νησιωτικής μεθορίου, αναζητούν τη βοήθεια και τη συμβουλή των ιεραρχικά ανώτερων και εμπειρότερων συναδέλφων τους, βρίσκουν άμεση ανταπόκριση για να επιλύσουν το πρόβλημά τους;

Ερώτημα 12ο: Πόσοι από εμάς τους υγειονομικούς έχουμε την ανάγκη αυτοκριτικής όταν εκδηλώνουμε αυτάρεσκα μία «επιστημονικοφανή» αλαζονεία, αμετροέπεια και υποτίμηση των τρίτων; Διαθέτουμε τις ικανότητες άμεσου αυτοελέγχου και αποκατάστασης εσφαλμένων ενεργειών μας σε βάρος των συναδέλφων και της υπηρεσίας;

Ερώτημα 13ο: Πότε οι Μαθητές της περίφημης Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων, της μήτρας των Υγειονομικών Αξιωματικών, θα ενημερώνονται συστηματικά και με πραγματικά στοιχεία για την μετέπειτα υπηρεσιακή τους ζωή και αποστολή, ώστε να μην δημιουργούνται σε αυτούς και τις οικογένειές τους λαθεμένες εντυπώσεις για τις επιλογές και το μέλλον τους;

Ερώτημα 14ο: Αναρωτηθήκαμε ποτέ όλοι μας και ιδίως οι νεότεροι, για ποιο λόγο οι απόφοιτοι της Σχολής από την εποχή της Στρατιωτικής Ιατρικής μέχρι σήμερα, εισέπρατταν από την κοινωνία τη μέγιστη αναγνώριση, την υψηλή εκτίμηση και έναν απεριόριστο σεβασμό; Όχι γιατί συγκρινόμενοι με τους πολίτες συμφοιτητές τους ήταν καλύτεροι ως ιατροί και γενικά ως επιστήμονες αλλά, γιατί πάντα ξεχώριζαν για την οργανωτικότητα, την εντιμότητα, την υπερηφάνεια και την ηγετική νοοτροπία που διακρίνονταν, αρετές με τις οποίες εμποτίστηκαν ως Μαθητές και εξέπεμπαν ως Αξιωματικοί.

Θα μπορούσα, να παραθέσω δεκάδες επιπλέον ερωτήματα και προβληματισμούς, ακόμα και προτάσεις επίλυσης αυτών, όμως σταματώ εδώ δίνοντας το στίγμα των ανησυχιών μου, πιστεύοντας ότι μας απασχολούν όλους. Το Υγειονομικό Σώμα των ΕΔ δεν πρέπει να είναι, ούτε να συμπεριφέρεται σαν ένα ένστολο νοσοκομειοκεντρικό Ε.Σ.Υ. ειρηνικής περιόδου. Η αποστολή του είναι ιδιαίτερη και απόλυτα διακριτή, ενώ πρέπει να διακονείται από κατάλληλα εκπαιδευμένους Στρατιωτικούς Υγειονομικούς. Η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία της χώρας μας πρέπει να γνωρίζει ότι, το έργο μας είναι ευρύ και διεπιστημονικό, ακολουθώντας το σύγχρονο δόγμα της ενιαίας υγείας και επιβάλλεται να έχει πρώτιστα το χαρακτήρα εξασφάλισης υγειονομικής υποστήριξης ειρηνικών και πολεμικών επιχειρήσεων. Έτσι όλοι θα μας σέβονται και θα μας υπολογίζουν, καθιστώντας απαγορευτική και θνησιγενή την αναζήτηση αλλότριων και ανεπιθύμητων λύσεων για το Υγειονομικό Σώμα και εν δυνάμει βλαπτικών για τις Ελληνικές ΕΔ.