Αν δεν το κάνει ο Στρατός, ποιός μένει να το κάνει;

Γιάννης Τζούμας

Η ουσία είναι πάντα στην λιτότητα.

Και η ουσία δεν χρειάζεται βούκινο.

Την ώρα που ακόμα και η εκκένωσης αερίων των εντερικών σωλήνων επωνύμων αλλά και ανωνύμων αυτοπροβάλλεται στο μεγάλο καφενείο των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το λες και καρακιτσαριό, ως μέγα κατόρθωμα, υπάρχει ένα κομμάτι του λαού μας, που δεν το κάνει, εργάζεται αθόρυβα και αποδίδει.

Αυτό το κομμάτι είναι ένστολο, δεν γνωρίζει τι ακριβώς πράγμα είναι το ωράριο, δεν έχει ιδέα τι είναι υπερωρίες, δεν έχει δικαίωμα να απεργήσει, και κυρίως δεν τα κάνει αυτά επειδή του επιβάλλονται, είναι αντιδημοκρατικά, αντιλαϊκά και όλα τα… αντί της γής, αλλά απλούστατα, επειδή δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν είναι όλα ίδια και επειδή υπάρχει μια ρημάδα ΠΑΤΡΙΔΑ που χωρίς αυτήν δεν είμαστε ΤΙΠΟΤΑ.

Και αυτήν την πατρίδα πρέπει και κάποιοι να την υπηρετούν. Γιατί όλα δεν είναι δούναι και λαβείν, γιατί όλα δεν είναι κέρδος και όφελος, γιατί η υπηρεσία στην ΠΑΤΡΙΔΑ είναι ΤΙΜΗ.

Αυτό απέδειξε την ημέρα των Θεοφανίων ο Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών, τιμώντας δύο Χιώτες Υποστρατήγους, που την δράση τους την γνώριζαν οι ίδιοι, οι οικογένειες τους και η υπηρεσία τους και εδώ τελειώνουν όλα.

Αλήθεια ποιός ήξερε πίσω από πόσα έργα, αυτά που δεν φαίνονται πουθενά, αυτά που αφορούν ειδικά ακριτικές περιοχές, γίνονται σε χρόνο μηδέν και δεν κοστίζουν στο δημόσιο μισή ντουζίνα αμπάρια ευρώ για… μελέτες, βρίσκεται ο Υποστράτηγος του Μηχανικού Μιχάλης Κλούβας;

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Το Μηχανικό στην πρώτη γραμμή – Ο Στρατηγός κρεμασμένος στο κενό κάνει αυτοψία για τη γέφυρα (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)

Όταν το θέμα προβληθεί τηλεοπτικά θα ακούν και θα βλέπουν οι τηλεθεατές, έργα μισή ώρα.

Πόσοι από μας θα ψάχναμε ακόμα να βάλουμε… εμβόλια αν δεν χρεώνονταν τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού με 108 ο υποστράτηγος Αρίστος Περρής;

Και ξέρετε κάτι; Οι δύο που τιμήθηκαν δεν γεννήθηκαν…Υποστράτηγοι. Αυτή η προσφορά αφορά ΟΛΑ τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων όλων των βαθμών και αυτό η κοινωνία το βλέπει και ας μην… σφυρίζει.

Ποιά είναι η δύναμη; Ποιό είναι το μυστικό; Υπάρχει και που είναι κρυμμένο;

Το είπε στον λιτό του χαιρετισμό στην εκδήλωση των Εφέδρων ο Υποστράτηγος Μιχάλης Κλούβας. Αναφέρθηκε σε ένα γεγονός αποκλεισμού χωριών στην Βόρεια Ελλάδα. Όταν τους έβλεπαν οι πολίτες να προσπαθούν να στήσουν γέφυρες με μείον 5 βαθμούς σε συνθήκες τόσο σκληρές, που κάποια στιγμή είπαμε, είπε ο Υποστράτηγος, δεν γίνεται, είναι ανθρωπίνως αδύνατο. Μετά όμως, συνέχισε, σκεφτήκαμε, αν φύγουμε εμείς ποιός θα ρθεί; Κανείς, μετά από μας, απλά οι συμπολίτες μας θα έμεναν στο έλεος του Θεού.

Τι έκαναν; Έμειναν εκεί πέντε μερόνυχτα και στήσανε το ακατόρθωτο. Και είδαμε συμπλήρωσε ο Μιχάλης, τα πρόσωπα τους να χαμογελούν. Ο Στρατός δεν τους εγκατέλειψε, ήταν εκεί.

Θυμήθηκα τότε, τον συγχωρεμένο τον Κώστα Σιταρά από τα Κουρούνια, που πολέμησε στην Βόρειο Ήπειρο το 1940 τους Ιταλούς και μετά την Γερμανική εισβολή, γύρισε, πεινασμένος, ψειριασμένος, με τα πόδια, στο χωριό, χωρίς να φταίει, ούτε για την ήττα, ούτε για τις αποφάσεις και τις βουλές των μεγάλων της γής, να μου λέει σε μια συνέντευξη του.

«Σταματήσαμε με τον τάδε συμπολεμιστή μου έξω από το χωριό και δεν μπαίναμε μέσα, γιατί είχαμε ηττηθεί και… ντρεπόμασταν».

Αυτό είναι το μυστικό, που κρατάει αυτό το ένστολο κομμάτι του λαού μας στο ύψος του, υπηρετούν μια χώρα, που δεν πρέπει, δεν δικαιούται να ντρέπεται.

Ευχαριστούμε τον Σύνδεσμο Εφέδρων Αξιωματικών γι’ αυτό που μας χάρισε.

Υ.Γ:Στην πρώτη φωτογραφία εκτός των Υποστρατήγων υπάρχει και ο Ταξίαρχος μας Χαρ. Αμπαντζίδης (Δκτης 96 ΑΔΤΕ «Χίος»). Τότε στις εφιαλτικές φωτιές στα Νοτιόχωρα, καβάλησε με τους στρατιώτες του τα μηχανήματα του Στρατού και δεν άφησε την φωτιά να «φάει» τα Στρατόπεδα των Αρμολίων. Γιατί αν έφευγε αυτός ποιός άλλος θα έμενε; Και τότε δεν ήταν… Υποστράτηγος.