Διασταυρούμενα «πυρά» για το μέλλον των F-16 Block 50

Φωτ: Πολεμική Αεροπορία

Η «Κ» από τις 11 Αυγούστου είχε αναφερθεί στην προοπτική μετατροπής τους σε Viper, βάσει των εισηγήσεων υψηλόβαθμων αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας Η εναλλακτική για αναβάθμιση μικρότερης κλίμακας και κόστους

Σταύρος Ιωαννίδης

Πέπλο «μυστηρίου» καλύπτει το μέλλον των 38 F-16 Block 50 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία καθώς καταγράφονται αντικρουόμενες απόψεις για την αναβάθμιση τους. Η «Κ» από τις 11 Αυγούστου είχε αναφερθεί στην προοπτική μετατροπής των Block 50 σε Viper, βάσει των εισηγήσεων υψηλόβαθμων αξιωματικών της ΠΑ.

Η λογική πίσω από την πρόταση για την αναβάθμιση των 38 αεροσκαφών στην πιο σύγχρονη εκδοχή του δημοφιλούς μαχητικού έχει να κάνει με την εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής ομοιοτυπίας στον στόλο των F-16 με 121 Viper και την αξιοποίηση των εξελιγμένων οπλικών συστημάτων και ηλεκτρονικών που φέρουν τα συγκεκριμένα αεροσκάφη.

Ωστόσο, στους κόλπους της Πολεμικής Αεροπορίας καταγράφονται και απόψεις που θέλουν τα 38 μαχητικά να λαμβάνουν έναν μικρότερης κλίμακας αλλά και περιορισμένου κόστους εκσυγχρονισμό σε Block 50 M, εξασφαλίζοντας επιπλέον έτη επιχειρησιακής ζωής αλλά και αυξημένες δυνατότητες. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης προτάσσουν ως βασικό επιχείρημα τη συγκράτηση του κόστους, μιας και στα αεροσκάφη θα εγκατασταθούν συστήματα τα οποία αφαιρούνται από τα F-16 Block 52 κατά τη μετατροπή τους σε Viper και έτσι δεν θα χρειαστεί να αγοραστούν εκ νέου, ενώ, η τοποθέτηση τους θα γίνει από το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας και εξειδικευμένους τεχνικούς της ΕΑΒ, στις εγκαταστάσεις της Αγχιάλου.

Καθυστερήσεις

Αν και οι συζητήσεις για την τύχη των 38 μαχητικών ξεκίνησαν πριν από έξι χρόνια ακόμη δεν έχει ληφθεί κάποια συγκεκριμένη απόφαση για την αναβάθμιση τους, παρά το γεγονός ότι το πρόγραμμα έχει περάσει από χίλια κύματα. Οι καθυστερήσεις οφείλονται κυρίως στην ελληνική πλευρά, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες ούτε η αμερικανική κυβέρνηση αλλά ούτε και η κατασκευάστρια εταιρεία φαίνεται να εγείρουν αντιρρήσεις για όποια πορεία αποφασίσει να ακολουθήσει η Αθήνα.

Πηγές της Πολεμικής Αεροπορίας αναφέρουν στην «Κ» ότι και οι δύο εκδοχές έχουν σημαντικά επιχειρησιακά οφέλη τα οποία δεν μπορούν να παραγνωριστούν, ωστόσο, η απόφαση θα πρέπει να ληφθεί σε επίπεδο ηγεσίας. Επισημαίνουν, ακόμη, τον κίνδυνο απαξίωσης σημαντικών συστημάτων όπως ραντάρ και ηλεκτρονικά, τα οποία αν δεν αξιοποιηθούν άμεσα θα υποστούν τη φθορά του χρόνου. Αξίζει να σημειωθεί πάντως, ότι ακόμη και για την αναβάθμιση σε Block 50 M χρειάζεται η θετική απάντηση των Αμερικανών αφού εκτός από τα υφιστάμενα θα απαιτηθεί η αγορά και ορισμένων νέων συστημάτων.

Τα Block 30

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον πάντως, έχει το μέλλον των Block 30, της παλαιότερης εκδοχής F-16 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία. Ωστόσο, ούτε σε αυτό το θέμα υπάρχει σύγκλιση απόψεων. Κατά καιρούς έχουν εξεταστεί λύσεις που προβλέπουν τον εκσυγχρονισμό των ηλεκτρονικών συστημάτων και του ραντάρ τους μαζί με την τοποθέτηση τερματικού Link 16, μιας και ήδη έχουν υποστεί δύο δομικές αναβαθμίσεις.

Φαίνεται πάντως ότι στο αεροπορικό επιτελείο επικρατεί η άποψη που θέλει τα Block 30 να αναλαμβάνουν το καθημερινό έργο των αεροσκαφών επιφυλακής, έναν απαιτητικό ρόλο που κοστίζει σημαντικούς πόρους στην Πολεμική Αεροπορία ακόμη και σε πιο «ήρεμες» εποχές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως αυτή που διανύουμε το τελευταίο έτος.

Την ίδια ώρα, το ενδεχόμενο λήψης άμεσων αποφάσεων για τα ελληνικά F-16 πλην των 83 που αναβαθμίζονται σε Viper, φαίνεται να απομακρύνεται καθώς τα διαθέσιμα κονδύλια έχουν σχεδόν εξαντληθεί και υπάρχουν άλλα προγράμματα που προτεραιοποιούνται ως «επείγοντα» στους σχεδιασμούς της Αθήνας. Αυτά περιλαμβάνουν την προμήθεια stand off όπλων για τα μαχητικά, επενδύσεις σε μη επανδρωμένα συστήματα και περιφερόμενα πυρομαχικά αλλά και ενίσχυση του στόλου Υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr