Γράφει ο ΛΕΟΝΤΗΣ Κ. ΑΛΕΞΙΟΣ, ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ε.Α ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Με αφορμή τις τελευταίες φυσικές καταστροφές(πυρκαγιές και πλημμύρες) θα πρέπει να εξάρουμε και να αναγνωρίσουμε τον κοινωνικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.) και τη συνεισφορά τους στην αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων. Έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν καταλυτικό ρόλο στις πτυχές των φυσικών καταστροφών και στην ανακούφιση των συνεπειών. Πτυχές που αφορούν στην διάσωση ανθρώπων, στις συγκοινωνίες, επικοινωνίες, την Ιατρική περίθαλψη, τη σίτιση και την αποκατάσταση δομών.
Οι Ε.Δ. στον καιρό της ειρήνης, εκτός από την κύρια αποστολή τους, προσφέρουν και σημαντικό κοινωνικό έργο σε συνεργασία με τους αρμόδιους Κρατικούς Φορείς.
Για την υλοποίηση αυτού του έργου αναλαμβάνονται πολλές και ποικίλες δράσεις που δεν θίγουν όμως το κύριο επιχειρησιακό έργο τους. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε τη συμβολή τους στην έρευνα και διάσωση, στις αεροδιακομιδές, στην εθελοντική αιμοδοσία, στην πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών, στην υγειονομική περίθαλψη και υποστήριξη κατοίκων σε ακριτικές και απομακρυσμένες περιοχές, στην αντιμετώπιση των συνεπειών φυσικών καταστροφών κ.α.
Σε περιπτώσεις κρίσεων η ανταπόκριση θα πρέπει να είναι άμεση, τάχιστη, έγκαιρη και συντονισμένη και να λαμβάνει την απαραίτητη μορφή, ώστε να μετριάζεται η κρίση μέσω της αποτελεσματικής ανακούφισης και της παροχής βοήθειας.
Οι Ε.Δ. διατηρούν το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό, τον εξοπλισμό, την κατάρτιση και την απαραίτητη οργάνωση, ώστε να καταστείλουν τα αποτελέσματα των εκτάκτων κρίσεων.
Οι Χώρες με τις περισσότερο σύγχρονες Ε.Δ. έχουν αναγάγει την ανακούφιση από καταστροφές και καταστάσεις ανάγκης σε σημαντικό τμήμα των επιχειρησιακών τους σχεδίων και προγραμμάτων, καθώς προσφέρουν άμεση ανταπόκριση και Ιατρική βοήθεια.
Εν κατακλείδι θα ήθελα να αναφέρω, ότι θα πρέπει πάντοτε να αναδεικνύεται ο νευραλγικός ρόλος των Ε.Δ. κατά την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και υποστήριξης σε όλα τα επίπεδα του πληθυσμού σε περίοδο ειρήνης, αλλά ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσεων.
Με την ανάδειξη εξάλλου του κοινωνικού ρόλου και του ανάλογου έργου των Ε.Δ. γίνεται κατανοητή η δράση τους από τον Πολίτη και κτίζονται συνθήκες αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
«Αυτό που επιζητούμε δεν είναι μία κοινωνία χωρίς προβλήματα, αλλά μία κοινωνία που να επιλύει τα προβλήματα» (Herbert D.)
2 Σχόλια
Διαφωνώ πλήρως!! Αυτό ακριβώς το σκεπτικό είναι ένα από τα προβλήματα που έχουν φέρει το στράτευμα και κυρίως την ψυχολογία των ένστολων στο ναδίρ. Δεν είναι δυνατόν να προσπαθούμε να καλύψουμε την ανεπάρκεια του κράτους και της λεγόμενης Πολιτικής Προστασίας, με την χρήση των Ενόπλων Δυνάμεων. Μέχρι το '10 υπήρχε το δόγμα να μην υπάρχει εμπλοκή του Στρατού εν γένει στην καθημερινότητα και την λειτουργία της κοινωνίας προκειμένου να μην "προκαλεί", απόρροια των γεγονότων της χούντας. Από εκεί και ύστερα όμως άρχισαν τα προβλήματα. Περικοπές σε προσωπικό, υλικά και διατιθέμενα μέσα έφεραν τον κρατικό μηχανισμό στα πρόθυρα της εξαθλίωσης. Η πολιτική ηγεσία σε συνεργασία φυσικά με την εκάστοτε στρατιωτική (ποιος άλλωστε τόλμησε ποτέ να φέρει αντιρρήσεις, η μετέπειτα εξέλιξη στο πεδίο της Πολιτικής για τους συνταξιούχους Στρατηγούς, Ναυάρχους και λοιπούς είναι γλυκιά σαν μέλι) θεωρεί πλέον αυτονόητο πως οι Ένοπλες Δυνάμεις πέρα από τον ουσιαστικό ρόλο που πρέπει να έχουν, δύνανται να είναι κατά περίπτωση: πυροσβέστες (Δευκαλίων), διασώστες παντός καιρού (Αττική οδός, πλημμύρες κλπ), μεταναστευτική εμπλοκή (hot spot), διασώστες ΕΚΑΒ, οδηγοί σχολικών λεωφορείων, διαχείριση Covid και πάει λέγοντας. Η πλήρης απαξίωση!!! Πρέπει να καταλάβουν τα υψηλά πολιτικά και στρατιωτικά κλιμάκια ότι με αυτόν τον τρόπο δεν λύνεται ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα. Απλώς σπρώχνεται κάτω από το χαλί. Και δυστυχώς το προσωπικό έχει επιλέξει πλέον την μοναδική διελκυστίνδα που έχει: την παραίτηση!!! Δεν είναι λύση ούτε είναι κάτι που πρέπει κάποιος να καυχιέται όπως ο αρθρογράφος, η χρήση των στρατιωτικών σε καθήκοντα ΞΕΚΑΘΑΡΑ παράταιρα, λύνοντας προσωρινά τα χέρια στην πολιτική ηγεσία. Πρέπει επιτέλους να αλλάξει το δόγμα που μας διέπει από την εποχή των μνημονίων της περικοπής και περιστολής διότι πλέον έχει αντίθετα αποτελέσματα. Η αποσύνθεση του στρατεύματος έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια γιατί απλούστατα δεν μπορεί ο στρατιωτικός να νιώθει ότι είναι μονίμως σε μία γαλέρα με ατέλειωτο κουπί......Uruc Reis, Covid, μεταναστευτικό, πυρκαγιές, πλημμύρες, χιόνια και μην ξέροντας κανείς τι άλλο θα προκύψει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ πλήρως, εννοείται όχι με τον συντάκτη του άρθρου, αλλά με τον @13 3:11 σχολιαστή! Όταν οι ΕΔ απασχολούνται τόσο πολύ με την ΑΡΩΓΗ στον πληθυσμό, μοιραία θα υποβαθμίζεται η ανταπόκρισή τους στην κύρια αποστολή τους. Όλα μαζί δεν γίνονται, ράμπο δεν υπήρξαν ούτε θα υπάρξουν, παρά μόνο στις ταινίες!
Διαγραφή