Μήπως δεν έχουμε «μυστικές» υπηρεσίες και «ανεξάρτητες» αρχές;;;

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Το ζήτημα των αναφερόμενων ως «σκανδάλου» νόμιμων επισυνδέσεων της ΕΥΠ, η παραβίαση του απορρήτου και η δημοσιοποίηση προσωποποιημένων στοιχείων από την ΑΔΑΕ τροφοδοτεί τη δημόσια αντιπαράθεση και έχει καταστεί αντικείμενο πολιτικής εργαλειοποίησης και εκμετάλλευσης. Στο θέμα αυτό αναφερθήκαμε για πρώτη φορά τον Αύγουστο 2022 στο άρθρο μας: «Οι «Μυστικές Υπηρεσίες», το «σοβαρό» Κράτος και η «ελαφρότητα» της πολιτικής!».

2. Ως γνωστόν όλα τα κράτη διαθέτουν Υπηρεσίες Πληροφοριών, οι οποίες ενεργούν με απόλυτη μυστικότητα, για αυτό και αποκαλούνται «Μυστικές Υπηρεσίες». Η σοβαρότητα αυτών δεν αμφισβητείται και δε γίνονται «σουρωτήρι» (ούτε ευτελίζονται). Στην Ελλάδα η ΕΥΠ έχει ως σκοπό την προάσπιση της εθνικής ασφάλειας και των εθνικών συμφερόντων. Αυτό που γίνεται όμως με εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, που εν όψει μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, δεν σέβονται κανένα απόρρητο, ούτε νοιάζονται για την προστασία των εθνικών συμφερόντων είναι πρωτοφανές και απαράδεκτο.

3. Ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ (αρχή διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών) είναι διοικητικό και όχι δικαιοδοτικό όργανο. Σύμφωνα και με γνωμοδότηση του Εισαγγελέα Α.Π. (2009) «…η συσταθείσα με το νόμο του 2003 ΑΔΑΕ ούτε νομιμοποιείται ούτε δικαιούται να ελέγξει με οποιοδήποτε τρόπο αμέσως ή εμμέσως το εάν η δικαιοσύνη δια των οργάνων άσκησε συννόμως ή μη το δικαίωμα άρσεως του απορρήτου των επικοινωνιών…». Εξάλλου η έννοια της «εθνικής ασφάλειας» ανήκει στην κατηγορία των αόριστων νομικών εννοιών που προϋποθέτουν κάθε φορά συγκεκριμένη εξειδίκευση από τα αρμόδια όργανα της ΕΥΠ, ώστε να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Ταυτόχρονα αφήνει περιθώρια υποκειμενικών αξιολογήσεων. Με απλά λόγια λοιπόν ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ δεν είναι δικαστής και δεν μπορεί να ελέγχει τη νομιμότητα των πράξεων άρσης του απορρήτου.

4. Τις νόμιμες επισυνδέσεις γνωρίζουν μόνο αυτοί που της εκτελούν και η ΑΔΑΕ, στην οποία κοινοποιούνται αυτές. Μέχρι σήμερα η ΑΔΑΕ ορθώς δεν είχε δημοσιοποιήσει προσωποποιημένα στοιχεία των υπό παρακολούθηση προσώπων. Κανένας δεν μπορεί να πληροφορηθεί στοιχεία τρίτων παρά μόνο αυτά που αφορούν τον ίδιο.

5. Τα ερωτήματα που προκύπτουν λοιπόν είναι κρίσιμα: Ποιος «έδωσε» τα στοιχεία στα ΜΜΕ; Πως ήξερε Αρχηγός Κόμματος τα έξι πρόσωπα των νόμιμων επισυνδέσεων και ρώτησε ειδικά για αυτά; Πως ήξερε ότι παρακολουθούνταν Υπουργός; Γιατί δεν ρώτησε για τα υπόλοιπα ονόματα της γνωστής λίστας; Γιατί μόνο στελέχη της Κυβέρνησης; Μήπως ήθελε απλώς να «στήσει» το πολιτικό αφήγημα; Γιατί η ΑΔΑΕ παραβίασε το απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα τρίτων δημοσιοποιώντας προσωποποιημένα στοιχεία; Αν ρωτούσε (ο ίδιος ή κάποιος άλλος) για υπαλλήλους ξένης πρεσβείας η ΑΔΑΕ θα κοινοποιούσε τις πληροφορίες; Γιατί μόνο τώρα και όχι σε προηγούμενες νόμιμες επισυνδέσεις, όταν ενεργούνται περισσότερες από 15.000 ετησίως; Για τις καταγγελθείσες μη νόμιμες (όπως των γραφείων ΚΚΕ, Υπουργών κ.λ.π.) παρακολουθήσεις προηγούμενων διοικήσεων (χθες στη δίκη της greek mafia κρίθηκε ότι μεγάλο μέρος των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων 2016-2018 δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο, διότι δεν υπήρχαν οι σχετικές διατάξεις για την άρση απορρήτου και έτσι απάλλαξε όλους τους κατηγορουμένους) τι έπραξε η ΑΔΑΕ; Μήπως η συμπαιγνία-μεθόδευση και ο όλος συγχρονισμός των δύο πλευρών βγάζουν μάτια;;;

6. Στη χώρα μας δυστυχώς για τη στελέχωση της Υπηρεσίας οι προσλήψεις εξυπηρετούν απλώς κομματικές σκοπιμότητες. Είναι η μοναδική Υπηρεσία, στην οποία οι προσλήψεις (εκτός ΑΣΕΠ) γίνονται το «απόλυτο ρουσφέτι» (με το διορισμό τέκνων, συζύγων και άλλων κομματικών παραγόντων και φίλων), με αποτέλεσμα η ποιότητα του προσωπικού να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες αυτής. Επίσης βλέπουμε ένα κομματικό συνδικαλισμό (ο Ριζοσπάστης πανηγύριζε το 1997 γιατί στις εκλογές των υπαλλήλων η Δημοκρατική Συνεργασία έλαβε 64% έναντι 32% της ΔΑΚΕ) με δημόσιες εμφανίσεις και αντιπαραθέσεις των εκπροσώπων τους, που δεν συνάδουν με τη φύση και τον χαρακτήρα των καθηκόντων τους.

7. Κατά συνέπεια οφείλουν όλοι να εγκαταλείψουν την «ελαφρότητα» της πολιτικής τους και να συνδράμουν πραγματικά και ανυπόκριτα στη βελτίωση του θεσμικού και λειτουργικού πλαισίου της ΕΥΠ, ώστε να διασφαλίζεται η αναγκαία ισορροπία μεταξύ της εξασφάλισης της εσωτερικής-εθνικής ασφάλειας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!!!