Επείγει ο εκσυγχρονισμός των τεχνικών υποδομών του Στόλου και η επάνδρωσή τους με τεχνικό προσωπικό υψηλών προσόντων – και συνεπώς και με αντίστοιχες αμοιβές
ΠΑΝΟΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ, πρόεδρος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη
Γιορτάσαμε προ ημερών την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεών μας και την επόμενη εβδομάδα θα γιορτάσουμε τη γιορτή του Πολεμικού Ναυτικού. Και οι δύο γιορτές μάς γεμίζουν εθνική υπερηφάνεια και σεβασμό προς το στράτευμά μας που στέκεται ισχυρός φύλακας των εθνικών μας συμφερόντων και της τιμής και αξιοπρέπειας της πατρίδας.
Ειδικότερα για το Πολεμικό Ναυτικό, έρχονται στη σκέψη μας τα ακόλουθα:
Σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα οι νέες παραγγελίες σε πλοία και εξοπλισμούς είναι τεράστιας σημασίας, καθώς θα ενισχύσουν το υλικό του σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο σε αριθμό πλοίων, αλλά κυρίως σε δυνατότητες και στρατηγική προοπτική που σήμερα λείπει από τον Στόλο μας.
Όμως, βραχυπρόθεσμα, υπάρχουν προκλήσεις και προβλήματα που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση για να θεραπευτούν, ώστε ο Πολεμικός Στόλος μας να καταστεί ακόμα πιο ισχυρός, αξιόπιστος και αποτελεσματικός, ικανός να παραμένει στο πεδίο για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όταν αυτό απαιτηθεί, και ταυτόχρονα να μπορεί να έχει παρουσία σε περισσότερα μέτωπα όπως απαιτεί σήμερα η γεωπολιτική κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα προβλήματα αυτά είναι καταφανή, γνωστά σε όλους και σχετικά εύκολα αντιμετωπίσιμα αν συγκριθούν με το κόστος και την προσπάθεια που απαιτείται για την πρόσκτηση νέων, ακριβών μονάδων, όπως φρεγάτες και κορβέτες.
Απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη είναι η απαίτηση για ενίσχυση του λειτουργικού προϋπολογισμού του Στόλου. Όποιος διαχειρίζεται πλοία γνωρίζει ότι χωρίς επισκευές, ανταλλακτικά, συντήρηση και υλικά δεν είναι δυνατόν να είναι αξιόπλοα ή επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμα. Το ποσό είναι πραγματικά αστείο και ανέρχεται σε όχι περισσότερο από μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο και μπορεί άμεσα και πολύ εύκολα να αποφασιστεί από την κυβέρνηση.
Είναι απολύτως απαραίτητο να οδηγηθούν σε άμεση διάλυση τουλάχιστον δέκα παμπάλαια και επιχειρησιακά άχρηστα πλοία του Ναυτικού, που δεν χρησιμεύουν σε τίποτα παρά μόνο στο «βόλεμα» ρουσφετολογικών τοποθετήσεων. Είναι πραγματικά θλιβερό να πηγαίνει κανείς στον Ναύσταθμο στη Σαλαμίνα και να βλέπει το θέαμα πλοίων που θυμίζουν διαλυτήριο.
Σε μεσοπρόθεσμη αλλά και μακροπρόθεσμη προοπτική πάντως τα σημαντικότερα προβλήματα είναι τα εξής:
Η συνεχιζόμενη αποψίλωση του Πολεμικού Ναυτικού από άξιους και μορφωμένους τεχνικούς αξιωματικούς οι οποίοι, αφού εκπαιδευθούν και αποκτήσουν εμπειρία στο Ναυτικό μας, παραιτούνται και αναζητούν απασχόληση σε ναυτιλιακές εταιρείες με πολύ υψηλότερες αποδοχές και προοπτικές εξέλιξης. Τα πλοία και οι υπηρεσίες αδειάζουν από τεχνικούς αξιωματικούς (και υπαξιωματικούς) και έχουν χαθεί δύο ολόκληρες τάξεις της Σχολής Δοκίμων με αυτόν τον τρόπο τα τελευταία λίγα χρόνια.
Συνεπώς θα αντιμετωπίσουμε ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα στη στελέχωση των πλοίων μας σε σύντομο χρονικό διάστημα, για να μη μιλήσουμε και για το τι θα γίνει όταν θα αρχίσουν να έρχονται οι φρεγάτες και οι κορβέτες που θα απαιτούν μεγάλο αριθμό πολύ ειδικευμένου προσωπικού. Πώς λοιπόν θα επανδρωθούν τα καινούργια μας πλοία όταν ηλεκτρονικοί μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι και ειδικοί άλλων ειδικοτήτων συνεχώς παραιτούνται και εγκαταλείπουν το Ναυτικό μας;
Άμεσα συνδεδεμένη με το παραπάνω πρόβλημα είναι και η ανάγκη να ενισχυθούν επειγόντως και όλες οι τεχνικές υποδομές του Στόλου, ώστε να μπορέσει το Ναυτικό να παραλάβει τα καινούργια πλοία (αλλά και τις αναβαθμισμένες φρεγάτες MEΚO) που θα έρθουν σύντομα και θα απαιτήσουν εντελώς άλλου είδους τεχνική υποστήριξη σε επίπεδο συντήρησης και επισκευών. Χρειάζεται άμεση ενίσχυση του τεχνικού προσωπικού με κατάλληλα προσόντα (και συνεπώς και αντίστοιχες αμοιβές, αλλιώς δεν θα έρθει κανείς να δουλέψει στο Π.Ν., όταν στην ανοικτή ναυτιλιακή αγορά θα βρίσκει πολύ καλύτερα αμειβόμενη εργασία) καθώς και νέα εργαστήρια και συνεργεία συντήρησης υψηλότατου επιπέδου.
Όλα τα ανωτέρω φαίνονται απλά, αλλά πρέπει να ληφθεί άμεσα η πολιτική απόφαση για την ενεργοποίησή τους. Πρέπει να καταλάβουν όλοι οι αρμόδιοι ότι ισχυρή άμυνα δεν εξασφαλίζεται μόνο με λαμπερά νέα συστήματα αλλά κυρίως με συστηματική και συνεχή δουλειά και προσοχή στα θέματα εκπαίδευσης, υποδομής, υποστήριξης και εφοδιασμού, όπως άλλωστε είναι γνωστό από όλες τις θεωρίες πολεμικής στρατηγικής.
Ένα πολύ ευχάριστο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η αναγγελθείσα πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την αναπροσαρμογή του μισθολογίου των Ενόπλων Δυνάμεων, που εκκρεμούσε εδώ και πολύ καιρό. Οι βελτιώσεις πρέπει να είναι στοχευμένες σε εκείνους που υπηρετούν στην πρώτη γραμμή, όπως ιπτάμενους, πληρώματα του στόλου σε υπηρεσία και άλλες παρόμοιες ειδικότητες.
Να καταλάβουμε λοιπόν όλοι οι Έλληνες ότι ένα Πολεμικό Ναυτικό (που αναπόδραστα έχει αναγορευθεί πλέον στο σημαντικότερο από τα τρία όπλα των Ενόπλων Δυνάμεων λόγω των αλλαγών στο γεωστρατηγικό περιβάλλον της Μεσογείου) μεγάλης αξιοπιστίας, με σοβαρή υπευθυνότητα και αποτελεσματική υποστήριξη σε υλικό και προσωπικό, είναι η καλύτερη εγγύηση όχι μόνο για την εθνική μας άμυνα, αλλά και για να δώσει στην πολιτική ηγεσία άνεση και εμπιστοσύνη για τους πολιτικούς και στρατηγικούς σχεδιασμούς για το άμεσο και το απώτερο μέλλον.
ΠΗΓΗ: kathimerini.gr
0 Σχόλια