Από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης η προώθηση της αμερικανικής αμυντικής βοηθείας στην Ουκρανία
Γράφει ο Δήμος Βερύκιος
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αναμένεται να είναι η πύλη υποδοχής του βαρέως αμυντικού υλικού που σχεδιάζουν να προωθήσουν οι ΗΠΑ στην Ουκρανία στο πλαίσιο της νέας στρατιωτικής βοήθειας ύψους 200 εκατ. δολαρίων που ενέκρινε ο Λευκός Οίκος, συμπεριλαμβανομένων αντί-τεθωρακισμένων, αντιαεροπορικών συστημάτων και φορητών όπλων.
Συνολικά η αμερικανική βοήθεια για την ασφάλεια που δόθηκε στην Ουκρανία το 2021 ήταν 1,2 δισ. δολάρια.
Τα νέα κονδύλια έρχονται λίγες ημέρες αφότου το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε ένα πακέτο 13,6 δισ. δολαρίων σε επείγουσα βοήθεια για την Ουκρανία ως μέρος ενός συνολικού πακέτου ύψους 1,5 τρισ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση της αμερικανικής κυβέρνησης μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Τα ελαφρά όπλα των ΗΠΑ προς την Ουκρανία αναμένεται να φτάσουν αεροπορικώς στην Πολωνία ενώ τα βαριά (άρματα και αντιαεροπορικά) θα προωθηθούν ακτοπλοϊκώς, άρα μέσω του λιμένος της Αλεξανδρούπολης.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έρχεται να αναδείξει τον στρατηγικό ρόλο της Αλεξανδρούπολης όχι μόνο στον ενεργειακό τομέα αλλά και στον στρατιωτικό τομέα καθώς αποτελεί την μοναδική ασφαλή δίοδο της Μεσογείου για τις χώρες της Βαλτικής παρακάμπτοντας τα στενά του Βόσπορου.
Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο την τελευταία πενταετία η Αλεξανδρούπολη αποτέλεσε πεδίο έντονης παρασκηνιακής διπλωματικής αντιπαράθεσης μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
Όλα ξεκίνησαν με την έλευση στην Αθήνα του νέου Αμερικάνου πρέσβη Τζέφρι Πάιατ στις 14 Ιουλίου του 2016 προερχόμενος από την Ουκρανία. Η Μόσχα που παρακολουθούσε στενά τα δρώμενα στην Ουκρανία γνώριζε καλύτερα από τον καθένα ότι ο Τζέφρι Πάιατ δεν είναι ένας απλός καριερίστας διπλωμάτης αλλά ένα σκληρό καρύδι που προωθούσε με αποτελεσματικότητα την αμερικανική πολιτική και εμπράκτως έφερε εις πέρας ειδικές αποστολές στο πλαίσιο της στρατηγικής των ΗΠΑ στην Ευρασία. Ο Πάιατ ως στενός συνεργάτης της Βικτόρια Νούλαντ που από το Στειτ Ντιπάρτμεντ είχε και εξακολουθεί να έχει την ευθύνη ολόκληρης της Ανατολικής Ευρώπης, της Ευρασίας, των Βαλκανίων και την Νοτιοανατολικής Μεσογείου, γνώριζε την μεγάλη εικόνα και το κεντρικό σχέδιο για την δημιουργία της «ευέλικτης πένσας» για τον στραγγαλισμό της Ρωσίας. Γι αυτό και ο Τζέφρι Πάιατ με το που ήρθε στην Αθήνα, ήταν ο πρώτος αμερικανός πρέσβης που δεν έστρεψε το ενδιαφέρον του προς το Νότο και την Βάση της Σούδας αλλά προς τον Βορρά και ειδικά στην Αλεξανδρούπολη!
Μόλις είχε προηγηθεί η αδελφοποίηση της Αλεξανδρούπολης με την Σεβαστούπολη της Κριμαίας και ενώ είχαν επιβληθεί οι κυρώσεις των αμερικανών προς την Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας!
Η αμερικανική πρεσβεία είχε ήδη χαρακτηρίσει την Αλεξανδρούπολη ως το ρωσικό «προγεφύρωμα» στην Μεσόγειο και έπρεπε ο νέος πρέσβης να το καταστρέψει και πάνω στα συντρίμμια του να οικοδομήσει την αμερικανική πύλη προς την Βαλτική και την Ευρασία που θα εξυπηρετεί τα ενεργειακά αλλά και τα στρατιωτικά στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ.
Ο Πάιατ αναλαμβάνει την αποστολή και σύντομα την φέρνει εις πέρας… Τα «φιλορωσικά» ερείσματα -κυρίως ποντιακής καταγωγής- εξαφανίζονται από την Θράκη. Το Επιμελητήριο του Έβρου βάζει την ουρά στα σκέλια και ακυρώνει την αδελφοποίηση με την Σεβαστούπολη. Η Ρωσική πρεσβεία της Αθήνας δεν εκδηλώνει κανένα ενδιαφέρον -τουλάχιστον φανερά- για την περιοχή του Έβρου, εν αντιθέσει με τον Τζέφρι Πάιατ που πηγαινοέρχεται στην Αλεξανδρούπολη ως να την είχε υιοθετήσει.
Με τις αλλεπάλληλες επισκέψεις του ο αμερικανός πρέσβης αναδεικνύει το στρατηγικό σχέδιο των ΗΠΑ για την προώθηση του υγροποιημένου αμερικανικού φυσικού αερίου με στόχο την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Ρωσικό Αέριο. Ωστόσο το σχέδιο αυτό για την Αλεξανδρούπολη έχει και Β' Μέρος: Το στρατιωτικό σκέλος.
Η Αλεξανδρούπολη έχει κι άλλον ένα σημαντικό ρόλο να παίξει στην Ισορροπία Δυνάμεων στη περιοχή. Κι αυτός δεν είναι άλλος, από το βασικό λιμάνι που θα φτάσουν οι αμερικανικές ενισχύσεις για την Ανατολική Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ είχαν καταλάβει προ πολλού ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να πάρει το αίμα της και τα «χαμένα» εδάφη της καθώς θεωρεί κατάλληλη την χρονική στιγμή. Η Ευρώπη είναι σχεδόν αποστρατιωτικοποιημένη. Δύσκολα οι Ευρωπαϊκές χώρες αθροίζουν 1.000 άρματα μάχης ή αντίστοιχο αριθμό μαχητικών. Η Ανατολική Ευρώπη - όπως αποδείχτηκε το τελευταίο 25ήμερο- δεν μπορεί να προβάλει καμία σοβαρή αντίσταση.
Οι ΗΠΑ το γνωρίζουν και ήδη έχουν ξεκινήσει να διεξάγουν ασκήσεις μεταφοράς στρατευμάτων στη Βόρεια Ευρώπη, κυρίως από λιμάνια της Βαλτικής. Ωστόσο υπάρχουν γεωγραφικές και μορφολογικές δυσκολίες ως προς την προώθηση του αμερικανικού υλικού προς το «Μέτωπο». Οι γέφυρες και το οδικό δίκτυο ειδικά της Ανατολικής Ευρώπης δεν μπορεί να σηκώσει τα βαρέα δυτικά άρματα μάχης. Έτσι, χώρες όπως η Ρουμανία δύσκολα θα λάβουν ενισχύσεις από τα λιμάνια της Βαλτικής σε περίοδο κρίσης.
Έτσι έπρεπε να βρεθεί άλλος «δρόμος» που θα φέρει το βαρύ υλικό των ΗΠΑ στα σύνορα της Ανατολικής Ευρώπης με την Ρωσία. Ο δρόμος αυτός πρέπει να ξεκινά από λιμάνι, και να φτάνει σχετικά εύκολα στο «μέτωπο». Και αυτός ο δρόμος ξεκινάει από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και μέσα σε λίγες ώρες το πολεμικό υλικό μπορεί να φτάσει στη Μαύρη Θάλασσα, στη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία ή ακόμη ανατολικότερα, στην Ουκρανία, όπως καλή ώρα τώρα…
Κι όλα αυτά, χωρίς να χρειαστεί οι Αμερικανοί να περάσουν τα Στενά του Βοσπόρου.
Η Αλεξανδρούπολη είναι η μεγάλη «παράκαμψη» των Στενών.
Το Αιγαίο, μια θάλασσα που ελέγχεται από την Ελλάδα, κρίνεται ως ασφαλής διάδρομος για τα αμερικανικά πλοία.
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ένας ασφαλές χώρος για την αποβίβαση αμερικανικών δυνάμεων.
Και εάν όλα τα παραπάνω ήταν απλά σενάρια, «πολεμικών παιγνίων», τις τελευταίες 25 ημέρες είναι πραγματικότητα!
Τώρα μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί οι αμερικανοί έσπευσαν να καθαρίσουν τον βυθό του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και ανέλκυσαν το βυθυκόρο. Ήθελαν γρήγορα ένα λιμάνι 100% έτοιμο για τα σενάρια που έχουν δημιουργήσει. Ενδεχομένως τα αμερικανικά σενάρια να μην προέβλεπαν τον αιφνιδιασμό του Πούτιν να επιτεθεί εκείνος πρώτος, πριν προλάβει η Δύση να την κάνει δικό της προτεκτοράτο, «δορυφόρο» στην Ευρασία.
ΠΗΓΗ: ieidiseis.gr
0 Σχόλια