Νικόλαος Μπλάνης: Τα (παρα)δικαστικά κυκλώματα και η σκοτεινή πλευρά της δικαιοσύνης!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Απίστευτο σοκ προκαλεί το ηχητικό ντοκουμέντο, με τον εκβιασμό που κατήγγειλε, ότι υπέστη επιχειρηματίας από ανώτατο Λειτουργό της Δικαιοσύνης. Ο επιχειρηματίας είχε αποκαλύψει, ότι του ζητήθηκαν, μέσω τρίτου προσώπου, χρήματα με τη «μέθοδο του βιβλίου» (η υπόθεση είχε τεθεί στο αρχείο).

2. Το τραγικό είναι ότι η αποκάλυψη έρχεται ως συνέχεια ενός αποκρουστικού παρασκήνιου διαπλοκής Λειτουργών της Δικαιοσύνης με επιχειρηματίες, εκβιαστικών πιέσεων, διώξεων δικαστών, κατάργησης των ορίων εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας ειδικότερα την περίοδο 2015-2019. Ένα (παρα)δικαστικό κύκλωμα στην κορυφή της πυραμίδας, η αίσθηση ασυδοσίας και παντοδυναμίας του οποίου ήταν μεγάλη, ώστε να μην υπάρχει κανένας φραγμός. Είδαμε δηλαδή την Εκτελεστική Εξουσία να «εργαλειοποιεί» τη Δικαιοσύνη προς όφελος πολιτικών επιδιώξεων.

3. Κατά καιρούς έχουν αποκαλυφθεί διάφορα παραδικαστικά κυκλώματα (όπως π.χ. στην Κέρκυρα με την εξαφάνιση επί σειρά 18 ετών πλέον των 1.000 ποινικών δικογραφιών, στον Πειραιά με τον εκβιασμό-δωροδοκία επιχειρηματία, στη Χαλκίδα με την υπεξαίρεση εγγράφων και τη σκανδαλώδη-στημένη δίκη, στην Αθήνα με την καταδίκη των δύο ανακριτριών για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και του δικαστή με τη μεζούρα κ.α.). Την περίοδο όμως 2015-2019 σημειώθηκε η μεγαλύτερη «θεσμική εκτροπή», που άγγιξε τα όρια της κατάλυσης της Δημοκρατίας.

4. Ο «μηχανισμός Ρασπούτιν» είναι το μεγαλύτερο (παρα)δικαστικό κύκλωμα από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, τα χαρακτηριστικά της δομής (στη λογική συμμορίας) του οποίου, όπως καταγγέλθηκε στη Βουλή, ήταν:

«α) Υπουργός κατά Διαφθοράς, με σκοτεινές και παράνομες προθέσεις, όταν ανέλαβε θέση στην εκτελεστική εξουσία, η οποία είναι θέση δυνάμει κατάργησης της διάκρισης των εξουσιών.

β) Στον Α.Π. Εισαγγελέας, που διευκόλυνε το σκοτεινό έργο του Υπουργού Διαφθοράς.

γ) Δυστυχώς, βρέθηκαν όργανα, Εισαγγελείς, οι ελάχιστες εξαιρέσεις από τον κανόνα των έντιμων εισαγγελικών λειτουργών, που εφάρμοζαν τις εντολές του Υπουργού, γνωρίζοντας πολύ καλά πως παραβίαζαν τις προβλέψεις του Συντάγματος και του νόμου.

δ) Μ.Μ.Ε. διαθέσιμα για τα πάντα. Πραγματικοί εκτελεστές».

5. Δυστυχώς η σκοτεινή πλευρά της Δικαιοσύνης, αυτή που εκτρέπεται του ρόλου της είναι πολύ μεγαλύτερη, από ότι δείχνουν τα περιστατικά, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Αφορά και στην ουσιαστική παραβίαση των δικονομικών κανόνων (βλ. σχετικό άρθρο μας της 11-4-2019 «Τι ξεχνούν να…καταγγείλουν οι «συνδικαλιστές» εισαγγελικοί λειτουργοί»). Γιατί ο πολίτης φοβάται να καταγγείλει. Και δικαιολογημένα αφού βλέπει, ότι ακόμη και μεγάλοι επιχειρηματίες εκβιάζονται. Γιατί επίσης βλέπει να μηνύεται Καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου για κριτική, που άσκησε στην ηγεσία του Α.Π. Για το λόγο αυτό οι υποθέσεις που αναδείχθηκαν, ήταν κυρίως ύστερα από καταγγελίες συναδέλφων τους.

6. Η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των Λειτουργών της Δικαιοσύνης δεν αποτελεί «αυθεντία» και δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για το ακαταδίωκτο αυτών. Να είναι δηλαδή ανεξέλεγκτοι και στο απυρόβλητο. Και το ερώτημα είναι «ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες»; Σε κάθε περίπτωση το Κράτος Δικαίου και η Δικαιοσύνη δεν κινδυνεύουν από την (σκληρή) κριτική, αλλά από τις ενέργειες και παραλείψεις ολίγων (ευτυχώς) επίορκων. Αλλά και από τις μεγάλες καθυστερήσεις στην απονομή αυτής, που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας!!!

7. Εξάλλου οι «συνδικαλιστικές» ενώσεις οφείλουν να εγκαταλείψουν την συντεχνιακή λογική, αφού ασχολήθηκαν-με πάνω από 20 ανακοινώσεις τα τελευταία χρόνια-μόνο με την υπεράσπιση όσων συναδέλφων τους, υπήρξαν αντικείμενο κριτικής. Θυμίζουμε επίσης τις συνδικαλιστικές αντιμνημονιακές «κραυγές» (ακόμη και προς την ηγεσία της Ε.Ε.), την προσπάθεια παράκαμψης της συνταγματικής πρόβλεψης για το όριο ηλικίας και τέλος τη μεταπήδηση κάποιων στις τάξεις της Εκτελεστικής Εξουσίας, που στην ουσία συνιστά κατάργηση της διάκρισης των εξουσιών.

8. Κατά συνέπεια οι ηγεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης και του Α.Π. οφείλουν να λάβουν τα προσήκοντα θεσμικά μέτρα για την εξάλειψη των φαινομένων διαφθοράς. Ειδικότερα ο Α.Π. οφείλει να βελτιώσει τις διαδικασίες και τα όργανα εσωτερικού ελέγχου και γενικά να εγκαταλειφθεί η κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη, ώστε να μη δημιουργείται η αντίληψη (και η νοοτροπία), ότι «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει» (όπως συμβαίνει με το «μισθοδικείο» και τους μισθούς-συντάξεις των ιδίων)!!! Σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιτευχθεί η αναγκαία ισορροπία, ώστε αφενός να εξασφαλίζεται η ανεξαρτησία της Δικαστικής Εξουσίας έναντι της Εκτελεστικής και αφετέρου να μπει φραγμός στις όποιες αυθαιρεσίες των Λειτουργών της!!!