Μία ιστορία από το καλοκαίρι του 2020, φανερώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο το πλεονέκτημα του Πολεμικού Ναυτικού όταν αντιμετωπίζει τους... γείτονες.
Καλοκαίρι του 2020 και ο Ελληνικός Στόλος έχει αναπτυχθεί στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο απέναντι στον Τουρκικό. Το ερευνητικό «Oruc Reis» ξεκινά έρευνες και η ένταση χτυπά «κόκκινο». Αρκετές εβδομάδες αργότερα οι δύο Στόλοι επιστρέφουν στους Ναυστάθμους και το Ελληνικό Επιτελείο αποτιμά την εικόνα. Και το ξεκάθαρο συμπέρασμα είναι ότι τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» όχι απλά είχαν εξασφαλίσει το απόλυτο πλεονέκτημα, όντας σε καίριες θέσεις και «αόρατα» από τα Τουρκικά sonar αλλά σε περίπτωση σύγκρουσης θα επέφεραν το πιο βαρύ πλήγμα στις Μονάδες επιφανείας των γειτόνων σε βαθμό που ενδεχομένως και να καθόριζε το αποτέλεσμα της αναμέτρησης. Ακόμα και αν στους τορπιλοσωλήνες τους διέθεταν τορπίλες ηλικίας 40 ετών, ξεπερασμένης τεχνολογίας.
Και αυτό για τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια ήταν το μεγάλο «αγκάθι» για το Πολεμικό Ναυτικό με το ζήτημα της απόκτησης καινούργιων τορπιλών βαρέως τύπου να περνά από «χίλια κύματα», αναβολές και καθυστερήσεις. Η απόφαση να κλείσει οριστικά το ζήτημα με την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τους Επιτελείς του ΠΝ και τα Στελέχη της ΓΔΑΕΕ να ολοκληρώνει επιτέλους τη συμφωνία, αποτελεί βαθιά «ανάσα» κυρίως για τα πληρώματα των «214». Γιατί πλέον γνωρίζουν ότι το τακτικό τους πλεονέκτημα κρυμμένα εκατοντάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια θα μετουσιώνεται στην απόλυτη καταστροφή για τα στοχοποιημένα εχθρικά πλοία.
Το πρόγραμμα συνολικού κόστους 112 εκ ευρώ των Ενόπλων Δυνάμεων προβλέπει την απόκτηση 44 Γερμανικών τορπιλών SeaHake Mod4 βαρέως τύπου. Με τις διαπραγματεύσεις να ολοκληρώνονται με το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για το Πολεμικό Ναυτικό αφού η αρχική συμφωνία προέβλεπε την απόκτηση 36 τορπιλών SeaHake Mod 4, τον εκσυγχρονισμό ακόμη 18 παλαιότερων τορπιλών στα ηλεκτρονικά τους και την προμήθεια 25 συστοιχιών για τορπίλες παλαιού τύπου. Η εκτίναξη του κόστους «πάγωσε» τις διαπραγματεύσεις και τελικά έπειτα από τη συνεχή πίεση της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού βγήκε «λευκός καπνός» με την τελική συμφωνία να αφορά την αγορά 44 SeaHake Μod4. Τορπίλες που υπερίσχυσαν των Γαλλικών και Ιταλικών αφού είναι απόλυτα συμβατές με τα «214» και μπορούν να ενσωματωθούν άμεσα στο τακτικό σύστημα μάχης.
Τορπίλες σαφώς πιο σύγχρονες από αυτές που διαθέτουν τα Τουρκικά υποβρύχια αφού πρόκειται ναι μεν για τορπίλες DM2A4 ωστόσο οι Ελληνική SeaHake αποτελεί πολύ πιο εξελιγμένη έκδοση. Καθώς οι Τουρκικές κατασκευάστηκαν το 2004 ενώ οι Ελληνικές θα είναι δύο γενιές πιο εξελιγμένες σε ότι αφορά τα ηλεκτρονικά και τα προγράμματα τα οποία θα διαθέτουν στο λογισμικό τους. Οι καινούργιες τορπίλες αναμένεται να έχουν παραδοθεί στον Στόλο εντός των επόμενων 18 μηνών.
Εκτός όμως από τις DM2A4 οι γείτονες φέρονται να έχουν αποκτήσει και έναν μικρότερο αριθμό Αμερικανικές ΜΚ 48 Mod 7. Και οι δύο τύποι τορπιλών φαίνεται ότι έχουν χρησιμοποιηθεί από την Τουρκική αμυντική βιομηχανία για Reverse Engineering δηλαδή για αντιγραφή προκειμένου να κατασκευάσουν την εγχώρια βαρέως τύπου ΑKYA. Ήδη έχουν προχωρήσει σε δοκιμές και φαίνεται ότι την προορίζουν για τα έξι υπό κατασκευή καινούργια Γερμανικά υποβρύχια «214» όμοια με τα Ελληνικά.
ΠΗΓΗ: newpost.gr
0 Σχόλια