Το «τσίγκινο σωβρακάκι», το έμφυλο έγκλημα και η πολιτική υποκρισία!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Η φράση «να φορέσεις τσίγκινο σωβρακάκι» αποτελεί έναν οξύ σεξιστικό λόγο και αναδεικνύει μια τοξική αρρενωπότητα. Συνιστά η εν λόγω φράση λεκτική βία και απειλή άσκησης σεξουαλικής κακοποίησης, ανεξάρτητα αν απευθύνεται σε άνδρα ή γυναίκα. Είναι απόρροια μιας πατριαρχικής κουλτούρας και της αντίληψης της υπεροχής του άνδρα-επιβήτορα σε βάρος της γυναίκας, η οποία δεν έχει τη σεξουαλική ελευθερία και περίπου οφείλει να ανέχεται τη σεξουαλική συνεύρεση. Είναι η κουλτούρα των ζωνών αγνότητας των «ειδικών μεταλλικών εσωρούχων» του μεσαίωνα, τα οποία «κλείδωναν» τα γυναικεία (ή ανδρικά) γενετικά όργανα και βοηθούσαν στην αποφυγή σεξουαλικής πράξης μεταξύ των δύο φύλων. Πηγάζει από την ανισότητα στις σχέσεις ισχύος-εξουσίας μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών. Είναι ο προθάλαμος της έμφυλης βίας. Η έμφυλη βία στρέφεται και εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

2. Η έμφυλη βία σε όλες της τις μορφές συνιστά ποινικό αδίκημα (συχνά κακουργηματική πράξη) και τιμωρείται αυστηρότατα από την ελληνική νομοθεσία. Μάλιστα με την επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (2018), αποτυπώνονται πλέον με συστηματοποιημένο τρόπο και ποινικοποιούνται μορφές έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, που ως τώρα δεν αναγνωρίζονταν νομικά ως τέτοιες. Πρόσφατα το έγκλημα της έμφυλης βίας αναγνωρίστηκε θεσμικά στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και εντάχθηκε στο άρθρο 83 παρ.1 της ΣΛΕΕ.

3. Σύμφωνα με τους διεθνώς αναγνωρισμένους ορισμούς της έμφυλης βίας (GBVIMS), οι βασικοί τύποι της είναι τέσσερις: σεξουαλική, σωματική, ψυχολογική και οικονομική βία. Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι τα τοπικά και εθνικά νομικά συστήματα μπορούν να ορίζουν διαφορετικά ή και να έχουν και άλλες νομικά αναγνωρισμένες μορφές έμφυλης βίας (Gender Vased Violence). Οι μορφές της έμφυλης βίας είναι: λεκτική, σωματική, ψυχολογική/συναισθηματική κακοποίηση, βιασμός, σεξουαλική βία, σεξουαλική παρενόχληση, εμπορία ανθρώπων (human trafficking), σεξουαλική εκμετάλλευση, οικονομική βία, εξαναγκαστικός γάμος, ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων, stalking.

4. Αυξητική τάση σημειώνουν οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3500/2006 «Για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και άλλες διατάξεις» (είχε προηγηθεί η έκδοση του Εγχειριδίου της ΕΛ-ΑΣ για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας τον Απρίλιο 2005). Τα αριθμητικά δεδομένα (5.221 για το 2019 και 5.413 για το 2020) επιβεβαιώνουν δυστυχώς πως το φαινόμενο της γυναικείας κακοποίησης όχι μόνον δεν έχει εξαλειφθεί, αλλά έχει αυξητικές τάσεις. Η αυξητική τάση οφείλεται και στο γεγονός, ότι πλέον σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα προχωρούν σε καταγγελία. Ο εγκλεισμός και η πανδημία συμβάλλουν αρνητικά στη διαιώνιση κακοποιητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών. Συνεχώς, έρχονται στην επικαιρότητα νέα περιστατικά άκρατης βίας. Τα έξι χρόνια (2015-2020), σημειώθηκαν 118 γυναικοκτονίες (17 μόνο το 2021).

5. Το γνωστό περιστατικό στο εντευκτήριο του Κοινοβουλίου και η εκφορά του συγκεκριμένου λόγου από εκπρόσωπο της Αριστεράς ανέδειξε για άλλη μια φορά το μέγεθος της υποκρισίας, αφού υποτίθεται, είναι υπέρ των δικαιωμάτων και κραυγάζει για τις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία. Το είδαμε και με την περίπτωση του βιασμού της 24χρονης, που με τα τρικάκια της η Νεολαία του Κόμματος διαχωρίζει τους βιαστές σε νέους ή ηλικιωμένους, όμορφους ή άσχημους, πλούσιους ή φτωχούς. Δίνει ταξικό πρόσημο σε ένα ειδεχθές έγκλημα. Οι δράστες όμως τέτοιων πράξεων είναι εγκληματίες και δεν μπορεί να τους διαχωρίζεις σε «περισσότερο» ή «λιγότερο» βιαστές.