«Ανεπιθύμητοι» οι αστυνομικοί στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού;;;

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Είδαμε τις απαντήσεις των ΥΠ.ΕΘ.Α και Υ.ΠΡΟ.ΠΟ σε κοινοβουλευτικό έλεγχο, όσον αφορά το Μ.Τ.Σ, την τιμή μεριδίου των μερισματούχων (που τώρα προωθείται ρύθμιση και ενώ έχει παρέλθει σχεδόν πενταετία από το νέο μισθολόγιο) και την αναλογικότερη εκπροσώπηση-συμμετοχή στη διοίκηση της ΕΛ-ΑΣ σε αυτό. Μνημείο υπεκφυγής, κωλυσιεργίας και άρνησης των αυτονόητων. Ειδικότερα στο μέρος της απάντησης του ΥΕΘΑ για την εκπροσώπηση της ΕΛ-ΑΣ που λέει ότι… «μπορεί να εξετασθεί, κατόπιν υποβολής σχετικής στοιχειοθετημένης (sic) πρότασης εκ μέρους του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ, σε συνδυασμό με την τυχόν δυνατότητα (sic) τροποποίησης του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του Μ.Τ.Σ.». Και εδώ ταιριάζει η λαϊκή σοφία: «Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».

2. Είναι γνωστό ότι την αποκλειστική ευθύνη της Διοίκησης έχει το ΓΕΣ/ΥΠΕΘΑ. Η ΕΛ-ΑΣ εκπροσωπείται στο Δ.Σ. από έναν απόστρατο Αξιωματικό. Αποφάσεις, που έχουν ληφθεί για ουσιαστική εκπροσώπηση, δεν έχουν υλοποιηθεί, αφού προσκρούουν στην άρνηση του ΥΠΕΘΑ να προβεί στις αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις. Οι εν λόγω Διοικήσεις είναι αποκλειστικά υπόλογες για την κακοδιαχείριση (ξεπούλημα περιουσίας, Γενική Τράπεζα, χαριστικές συμβάσεις, υπόθεση PICAR, μερίσματα κ.α.), για την οποία υπήρξαν σχετικά πορίσματα για κακουργηματική απιστία και εν πολλοίς για τη χρεοκοπία του Ταμείου. Η ουσιαστική συμμετοχή της ΕΛ-ΑΣ θεωρούμε, ότι θα μείωνε τις πιθανότητες της εν λόγω κακοδιαχείρισης.

3. Αυτό όμως που σήμερα προκαλεί εντύπωση (και ταυτόχρονα οργή) στην εν λόγω απάντηση είναι ο ισχυρισμός, ότι το αυτονόητο πρέπει να γίνει «στοιχειοθετημένη πρόταση» (ενώ υπάρχουν χρόνια τώρα ειλημμένες αποφάσεις) και ότι ενδεχομένως να μην μπορεί να τροποποιηθεί το ισχύον πλαίσιο λειτουργίας του Μ.Τ.Σ. Ότι δηλαδή ο Νόμος δεν μπορεί να τροποποιήσει Νόμο. Πρόκειται για καινοφανή νομική θεωρία ή για άλλη μια «πολιτική αυταπάτη» ή «κακόπιστη συμπεριφορά» και «μη χρηστή διοίκηση»;

4. Επίσης είναι γνωστή η διαρκής επιθυμία των ΜΤΣ, ΓΕΣ και ΥΠΕΘΑ να «αποπέμψουν» από το Ταμείο τους αστυνομικούς (της πρώην Χωροφυλακής) για προφανείς λόγους, όπως η οικειοποίηση των κοινωνικών πόρων, οι οποίοι στην ουσία αποτελούν έμμεσους φόρους, δηλ. χρήματα των πολιτών. Το προσπάθησαν αυθαίρετα με τον επαίσχυντο (μνημείο «μη χρηστής διοίκησης» ή αλλιώς «διοικητικής αλητείας») Ν.1911/1990, με τον οποίο επιχείρησαν τον διαχωρισμό και στην ουσία την αποπομπή και «απαλλοτρίωση» των περιουσιακών δικαιωμάτων των αστυνομικών. Ο Νόμος όμως έμεινε ανενεργός, γιατί, εκτός των άλλων, αντίκειται σε θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ.

5. Η προσπάθεια συνεχίσθηκε με άλλους έμμεσους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι η σύσταση Ειδικών Λογαριασμών εντός του Ταμείου, από τους οποίους και πάλι «παρανόμως» αποκλείονται οι αστυνομικοί. Τέτοιος Λογαριασμός είναι και ο ΕΚΟΕΜΣ. Μήπως με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να «σβήσουν» το κύριο Ταμείο του Μ.Τ.Σ. και να «παίρνουν» οι του ΣΞ τα χρήματα μέσω των άλλων Λογαριασμών;

6. Ακόμη θυμίζουμε ότι το Ταμείο ιδρύθηκε (1853) ως «Ταμείο Χηρών και Ορφανών του Στρατού της γραμμής, της Χωροφυλακής και της Οροφυλακής». Το 1861 ιδρύθηκαν τρία ξεχωριστά ταμεία (Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Χηρών και Ορφανών). Το 1867 τα τρία αυτά ταμεία συνενώθηκαν σε ένα, το «Ταμείον Μετοχικόν του κατά Γην Στρατού». Γιατί τότε βγήκε από τον τίτλο η «Χωροφυλακή»; Το 1935 μετονομάσθηκε σε Μετοχικό Ταμείο Στρατού. Ξαφνικά τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια, έγινε «βάρος» η συμμετοχή των αστυνομικών; Όμως για την κακοδιαχείριση και χρεοκοπία δεν φταίνε οι αστυνομικοί!

7. Το ζήτημα όμως είναι, τι κάνουν οι Ηγεσίες της ΕΛ-ΑΣ, του Υ.ΠΡΟ.ΠΟ και των Συλλογικών Φορέων; Κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου; Γιατί ανέχονται αυτή την κατάσταση; Η ευθύνη τελικά βαρύνει το σύνολο της Κυβέρνησης και πρωτίστως τον Πρωθυπουργό, ο οποίος οφείλει να παρέμβει και να δώσει την αυτονόητη λύση, που είναι η ουσιαστική εκπροσώπηση-συμμετοχή στη διοίκηση του Μ.Τ.Σ. της ΕΛ-ΑΣ και η αποφυγή κακόπιστων (κακόβουλων) ενεργειών αποπομπής και «απαλλοτρίωσης» των περιουσιακών δικαιωμάτων των αστυνομικών!