Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Δεν μας προκαλεί καμιά έκπληξη το νέο φιάσκο των «Αδιάφθορων», αφού ήταν αναμενόμενη η απόφαση της Δικαιοσύνης να θέσει στο αρχείο τη δικογραφία, που μεθοδευμένα «στήθηκε» (όπως καταγγέλθηκε εξυπαρχής) την 14-12-2020 σε βάρος των δύο ανώτερων αξιωματικών της Γενικής Δ/νσης Ασφάλειας Επισήμων με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, ύστερα από ανώνυμη «καταγγελία», ότι χρησιμοποιούσαν υπηρεσιακά οχήματα για εξωυπηρεσιακές δραστηριότητες. Όχι μόνο κρίθηκε προφανώς αβάσιμη στην ουσία της, αλλά και ότι «δημιουργεί την εύλογη υποψία ενδεχομένως αυτή να απέρρευσε από αντιπαραθέσεις ή και από προσωπικές διαφορές εντός των κόλπων του αστυνομικού προσωπικού για την δημιουργία εντυπώσεων στο χώρο αυτό…». Τελικά η υπόθεση αυτή φαίνεται να οδήγησε στην αποστρατεία του Γενικού Δ/ντή της Υπηρεσίας και Προέδρου της Π.Ο.ΑΞΙ.Α. Η αστυνομική κοινή γνώμη θεωρεί, ότι μάλλον αυτός ήταν ο στόχος.
2. Είχαμε επισημάνει, ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη, αφού δεν στοιχειοθετούνταν το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος. Επίσης τονίστηκαν και καταγγέλθηκαν οι αντιδικονομικές κ.λ.π. ενέργειες των αρμοδίων οργάνων, που μπορεί να στοιχειοθετήσουν μια σειρά από ποινικά και αστικά αδικήματα και να εγείρουν τις αντίστοιχες αξιώσεις σε βάρος των υπευθύνων, πέραν από τα διοικητικά-πειθαρχικά μέτρα (ως ο καταλογισμός ευθυνών-απομάκρυνση αυτών) και νομοθετικά μέτρα (τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου), που οφείλει να λάβει η Πολιτική και Αστυνομική Ηγεσία, προκειμένου να αποκατασταθεί η τρωθείσα αξιοπιστία και το κύρος της Υπηρεσίας.
3. Πέρασαν ήδη είκοσι δύο (22) χρόνια από την ίδρυση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων με το ν.2713/1999. Η έναρξη της δράσης της όμως συνδέθηκε με το μεγάλο φιάσκο της «υπόθεσης των Αχαρνών». Στις 28-12-1999 υποτίθεται ότι αποκαλύπτεται υπόθεση εκτεταμένης διαφθοράς στο Α.Τ. Αχαρνών (14 αστυνομικοί αντιμετώπισαν βαρύτατες κατηγορίες), που συνοδεύεται από πρωτοσέλιδα και εκτενή δημοσιεύματα των Μ.Μ.Ε. Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί αναφέρθηκαν σε «ανεπαρκές κατηγορητήριο», σε καταθέσεις αόριστες και ελεγχόμενης αξιοπιστίας των μαρτύρων και τελικά απηλλάγησαν. Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι τότε στήθηκε μια επικοινωνιακή «καταιγίδα», προκειμένου να «διαφημιστεί» η νέα Υπηρεσία (κατά σύμπτωση ήταν η ίδια Πολιτική Ηγεσία), με πρωτοσέλιδους τίτλους του τύπου «Συμμορία (ή Καμόρα) το Πολυδύναμο Τμήμα Αχαρνών», αγνοώντας το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων και «ασκώντας» διώξεις με ανεπαρκέστατα στοιχεία; Με το τρόπο αυτό ταυτόχρονα δεν δίστασαν να δυσφημίσουν ολόκληρο το Σώμα της Αστυνομίας; Στο τέλος κάποιοι εκλιπαρούσαν αυτούς που κατηγορήθηκαν αδίκως, να μην υποβάλουν μηνύσεις και αγωγές, με αντάλλαγμα τη μετάθεση σε Υπηρεσία της αρεσκείας τους.
4. Στα στελέχη των Εσωτερικών Υποθέσεων παρέχονται υλικά και άλλα προνόμια (ειδικό επίδομα, προνομιακές μεταθέσεις κ.λ.π). Τα προνόμια αυτά μάλλον λειτουργούν αρνητικά, αφού προσελκύουν όσους έχουν κυρίως οικονομικά κίνητρα και όχι απαραιτήτως τους ικανούς και κατάλληλους. Οι μεταθέσεις πολλές φορές είχαν καταργηθεί, αλλά επανήλθαν ύστερα από πιέσεις (και πολιτικές). Σήμερα λανθασμένα θεωρείται από πολλούς, ότι αυτοσκοπός της Υπηρεσίας είναι να κατηγορηθούν με κάθε τρόπο (κόστος) αστυνομικοί και φαίνεται να αγνοείται η υποχρέωση, που απαιτούν οι δικονομικές διατάξεις, για την αποκάλυψη της αλήθειας. Η πρακτική των ανώνυμων και κατά παραγγελία καταγγελιών αφήνει βαριά τη σκιά για «εργαλειοποίηση» της Υπηρεσίας και εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων. Γεγονός πάντως είναι, ότι απαλλάσσονται οι περισσότεροι κατηγορούμενοι από τα αρμόδια Δικαστήρια (δημοσιεύονται σχετικές ανακοινώσεις), όπως έγινε και στην «υπόθεση Αχαρνών», αλλά και στην πρόσφατη περίπτωση (είχαμε γράψει σχετικά) της συλληφθείσας «εργαζόμενης» αστυνομικίνας!!!
5. Κατά συνέπεια είναι πλέον αδήριτη η ανάγκη να αναθεωρηθεί η φιλοσοφία στελέχωσης-λειτουργίας των Εσωτερικών Υποθέσεων, με την κατάργηση όλων των προνομίων (επιδόματος, προνομιακών μεταθέσεων κ.α.) και ταυτόχρονα με την μείωση του χρόνου παραμονής των υπηρετούντων στα τρία (3) έτη με δυνατότητα παράτασης για ένα (1) ακόμη έτος. Ο Προϊστάμενος πρέπει να πληροί τα κριτήρια που θέτουν οι διατάξεις. Δεν πρέπει να είναι ανώτατος αξιωματικός (ώστε να μην έχει άμεσο συμφέρον και να μην καθίσταται αντικείμενο εκβιασμού και «συναλλαγής») και η θητεία του πρέπει να περιοριστεί στα δύο (2) έτη. Σε κάθε περίπτωση, μέριμνα όλων πρέπει να είναι η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, αλλά και η αποκατάσταση της αξιοπιστίας, της εμπιστοσύνης προς τους Ελεγκτικούς Μηχανισμούς και γενικά του κύρους του Σώματος!!!
0 Σχόλια