Η αναδιάρθρωση της ΕΛ-ΑΣ να μην αποτελέσει το «άλλοθι» μιας σειράς «φιάσκων»!!!

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Ήταν Τρίτη 11 Μαϊου 2021, όταν καταγγέλλεται η … «ληστεία μετά φόνου» στα Γλυκά Νερά. Είχε προηγηθεί το διπλό φιάσκο της Πλατείας Νέας Σμύρνης, η δολοφονία Καραϊβάζ, τα συμβόλαια θανάτου και η ασφάλεια VIP (βλ.Φουρθιώτη). Είχαν αναβιώσει οι καταγγελίες για «αστυνομικό κράτος» και «αστυνομική βαρβαρότητα». Τα σύννεφα πύκνωναν στην Κατεχάκη. Το asset «νόμος και τάξη» μετατρέπεται σε βαρίδι (σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Alco σήμερα μόνο το 12% των πολιτών αισθάνονται περισσότερο ασφαλείς από ότι πριν από 3 χρόνια και μόνο το 32% έχουν θετική γνώμη για την Ηγεσία του Υπουργείου). Η τελευταία (που φαίνεται να ενεργεί σαν «Αστυνόμος») βαρύνεται ήδη με πολλές και σοβαρές «γκάφες». Πλέον βρίσκεται στριμωγμένη και αρχίζει τις σπασμωδικές κινήσεις και τα επικοινωνιακά τρικ (όπως η επιστολή για το οργανωμένο έγκλημα στον Άρειο Πάγο). Αμέσως μετά την αναγγελία του εγκλήματος των Γλυκών Νερών και προτού συγκεντρωθούν τα πρώτα στοιχεία, σε κλίμα πανικού επικηρύσσει τους ...«ληστές-φονιάδες». Ταυτόχρονα συγκαλεί σύσκεψη στο Υπουργείο για να δοθούν …επιχειρησιακές οδηγίες (sic);;;

2. Η πίεση και ο πολιτικός παρεμβατισμός οδηγεί τις έρευνες σε λάθος κατεύθυνση, αφού υπακούουν στην χοντροκομμένη «ιστορία» του δράστη και αγνοούν βασικές αρχές. Οι παραλείψεις είναι πολλές και ήδη έχουν καταγραφεί στα Μ.Μ.Ε. «Διαρροές» αναφέρονται σε λίστα 10 ύποπτων κακοποιών. Μέχρι και τη σύλληψη του Γεωργιανού, ως περίπου σίγουρο δράστη, είδαμε στα πρωτοσέλιδα. Χρειάστηκε να περάσουν 37 μέρες, ώσπου τελικά η χρήση των έξυπνων συσκευών από το θύμα και το δράστη (ψηφιακά ίχνη) σώζουν την παρτίδα και την ολοκλήρωση του φιάσκου. Η λύτρωση και η ανάγκη αυτοπροβολής-αυτοϊκανοποίησης οδηγεί σε νέες υπερβολές (χρήση ελικοπτέρου, δυνάμεων των Ε.Κ.Α.Μ. και αλεξίσφαιρων γιλέκων κατά την μεταγωγή, ωσάν να επρόκειτο για τον Pablo Escobar)!!!

3. Μέσα στο αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, για πολλοστή φορά, «σκάει» άλλη μια αναδιάρθρωση. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και γίνεται «ανέκδοτο». Κάθε φορά που υπάρχουν ζόρια, εξαγγέλλεται αναδιάρθρωση και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Ας θυμηθούμε τις εξαγγελίες για την ίδρυση του…«ελληνικού F.B.I.» (στην περίπτωση των Γλυκών Νερών το σχετικό εγχειρίδιο αγνοήθηκε) και τελικά τη θεσμοθέτηση του εκτρώματος του ν.4249/24-3-2014 (Υπουργός Νικ.Δένδιας-Αρχηγός Νικ.Παπαγιαννόπουλος). Κεντρικές ρυθμίσεις αυτού για την οργάνωση της Αστυνομίας (που την τριχοτομούσε και επί της ουσίας την διέλυε) δημιούργησαν τεράστια ζητήματα. Το Επιτελείο εδώ μάλλον αγνοήθηκε, αφού επικράτησε η άποψη άσχετων «παρατρεχάμενων» συμβούλων. Ο Υπαρχηγός Αδ.Σταματάκης, που εξέφρασε στο Συμβούλιο Επιτελικού Σχεδιασμού εγγράφως τη διαφωνία του, αποστρατεύθηκε. Χρειάστηκε αλλαγή Ηγεσίας (Υπουργός Βασ.Κικίλιας-Αρχηγός Δημ.Τσακνάκης) και νέα νομοθετική παρέμβαση πριν παρέλθει πεντάμηνο (άρθρο 231 του ν.4281/8-8-2014) για την επίλυση κάποιων από αυτά και η έκδοση των οργανωτικών κανονιστικών πράξεων (ιδίως π.δ.178/2014). Τελικά και μετά τις άστοχες, ανεδαφικές και τουλάχιστον αμφιλεγόμενες διατάξεις για την Αστυνομική Ακαδημία, αλλά και άλλα ζητήματα που δημιούργησε (όπως η καθιέρωση του όρου «ένστολο προσωπικό») αποδεικνύεται, ότι ήταν η πλέον αποτυχημένη νομοθετική παρέμβαση. Και αυτό προφανώς αντανακλά τόσο στην Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου όσο και στην Ηγεσία της Αστυνομίας.

4. Είδαμε επίσης στο πρόσφατο παρελθόν από την προηγούμενη διοίκηση να συστήνεται μια ακόμη 6η θέση Αντιστράτηγου και νέο Όργανο (Γενικός Επιθεωρητής Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων) για να «βολευτεί» συγκεκριμένο πρόσωπο;;; Πάντως θυμίζουμε, ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, με αφορμή τις συνεχείς αναδιαρθρώσεις-αλλαγές, είχε επισημάνει και είχε τονίσει σε έκθεσή του το γεγονός… «ότι δεν είναι ορθόν εξ απόψεως ορθής λειτουργίας της διοικήσεως η συχνή αλλαγή αντιλήψεων αυτής επί θεμάτων οργάνωσης, άσκησης αρμοδιοτήτων κ.λ.π. χωρίς προηγούμενη μελέτη και επαρκή δοκιμασία…». Ελπίζουμε και ευχόμαστε να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη, να γίνει η αναγκαία αναδιάρθρωση (κόντρα στα ατομικά συμφέροντα), με ένα ευέλικτο, λειτουργικό, δοκιμασμένο, αποκεντρωμένο (μη υδροκεφαλικό) σχήμα, όπως έχουμε περιγράψει πολλές φορές και να μην αποτελέσει το άλλοθι στην αδυναμία ουσιαστικής επίλυσης των ζητημάτων.