Η βία κατά των αστυνομικών, τα fake news των 30 δευτερολέπτων και ο κίνδυνος αδράνειας αυτών

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Σε όλες τις χώρες του κόσμου οι αστυνομικές δυνάμεις κάνουν λάθη, αλλά μόνο εδώ οι παραλείψεις της αστυνομίας, αποτελούν το έναυσμα για την απαξίωση των θεσμών αστυνόμευσης, αντί για τον παραδειγματισμό προς βελτίωση των μεθόδων και πρακτικών δράσης. Συχνά η αστυνομία στην Ελλάδα γίνεται ο βολικός σάκος του μποξ για να κάνει επίδειξη «αντιεξουσιαστικής» γυμναστικής ο κάθε πικραμένος και να ικανοποιήσει τις δήθεν «προοδευτικές» ιδεοληψίες του. Μεμονωμένα περιστατικά (συμβαίνουν σε όλες τις χώρες) επαναφέρουν τη συζήτηση για αστυνομική βία και αυθαιρεσία και δίνουν αφορμή-άλλοθι για επιθέσεις κατά των αστυνομικών.

2. Η αστυνομικός της Γερμανίας Τάνια Καμπούρη έχει καταγράψει τις εμπειρίες της σε ένα βιβλίο για τη βία, λεκτική και σωματική, που υφίστανται στο δρόμο οι αστυνομικοί στη Γερμανία. Η ίδια περιγράφει την επιθετικότητα που βγαίνει ακόμη και από τη στάση του σώματος ορισμένων, όταν τους σταματά για απλό έλεγχο. «Είναι δύσκολο» λέει. «Προσπαθούμε βέβαια να μην κλιμακώνουμε την κατάσταση, μιλάμε και εξηγούμε γιατί τους σταματήσαμε, άλλοι πείθονται, άλλοι μας κατηγορούν, ότι τους σταματάμε επειδή είναι ξένοι. Προσπαθούμε γενικά να κάνουμε τον τρόπο δουλειάς μας πιο διαφανή, πιο κατανοητό. Κάποτε βέβαια ξεπερνάμε τα όριά μας, όταν ορισμένοι δεν αντιλαμβάνονται και δεν αποδέχονται, ότι έργο της αστυνομίας είναι να ελέγχει». Η δυσκολία έγκειται στο ότι, για ασήμαντη αφορμή, ένας απλός έλεγχος ταυτότητας μπορεί να καταλήξει σε τραυματισμό του πολίτη και του αστυνομικού. Τότε ο αστυνομικός θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις ενώπιον δικαστηρίου για τα συμβάν. «Δεν είναι δυνατόν να φουσκώνει η δικογραφία ενός κατηγορούμενου, να μας εξυβρίζει, να μας προκαλεί σωματικές βλάβες και στο τέλος η υπόθεση να μπαίνει στο αρχείο ή ο κατηγορούμενος να παίρνει ποινή φυλάκισης με αναστολή και να αφήνεται ελεύθερος. Είναι αστείο αυτό που συμβαίνει σε μια δίκη», λέει η αστυνομικός.

3. «Όταν ο αστυνομικός σας δίνει μια εντολή υπακούστε την ακόμη και αν διαφωνείτε. Οποιοδήποτε και αν είναι το πρόβλημά σας, αυτό δεν θα λυθεί στη μέση του δρόμου. Πολίτες με παράπονα θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες οδούς για την υποβολή των παραπόνων τους. Το πώς θα αντιδράσετε μπορεί να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου» συμβουλεύει ο Σερίφης Ντέιβιντ Κλαρκ του Πανεπιστημίου Prager των ΗΠΑ, που έχει ως σκοπό να προωθεί το αληθινό, το εξαιρετικό και το ευγενές μέσω των ψηφιακών μέσων.

4. Οι αστυνομικοί δεν είναι τέλειοι. Δουλεύουν κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Συνθήκες που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί, αλλά και δε θα ήθελε να φανταστεί ακόμη και αν μπορούσε. Η τελειότητα είναι ένας ανέφικτος στόχος. Οι αστυνομικοί είναι απλοί άνθρωποι όπως όλοι. Όμως μπορεί να δει κανείς την πρόοδο της αστυνομίας. Σήμερα οι αστυνομικοί είναι πιο επαγγελματίες, καλύτερα μορφωμένοι και εκπαιδευμένοι από ποτέ άλλοτε, αφού το σύστημα των Γενικών εξετάσεων έχει προσελκύσει τους καλύτερους. Αυτό δεν θα το ακούσετε από μερίδα (αριστερών κυρίως) πολιτικών και «ακτιβιστές», που θεωρούν ότι η αστυνομία είναι οι «κακοί» της υπόθεσης και όχι οι ήρωες. Που υιοθετούν συνθήματα όπως «Έξω οι μπάτσοι από τις γειτονιές μας». Που καταδικάζουν… «τη βίαιη εκκένωση της κατάληψης στο πανεπιστήμιο» και βλέπουν στο ΑΠΘ το πρώτο «αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο της Ευρώπης». Που είδαν αστυνομική βία στην εκκένωση, αλλά δεν είδαν το αχούρι που άφησαν πίσω τους οι καταληψίες. Είναι δυνατόν να αδιαφορούν μπροστά στο δράμα της κοπέλας, που τους προκαλούσε να τη δείρουν και οι αστυνομικοί δεν καταδέχθηκαν να την αγγίξουν;

5. Η αστυνομία δεν είναι υπεύθυνη για τους «κακούς» νόμους, τη φτώχεια, τα διαλυμένα σπίτια και τις κακές επιλογές ζωής κάποιων. Και σίγουρα δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την έλλειψη σεβασμού προς τις αρχές που καλλιεργήθηκε για δεκαετίες από την «προοδευτική» αριστερά και το αφήγημά τους «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», που οδηγεί σε αχρείαστη βία. Που κάθε πορεία τελειώνει με την επίθεση με τα κοντάρια για να προκαλέσουν τη χρήση δακρυγόνων, τη σχετική εικόνα και τις συνακόλουθες κατηγορίες για χρήση βίας. Αυτή η ιδέα ότι ένας νομοταγής πολίτης πρέπει να φοβάται την αστυνομία είναι ένα τρομερό και καταστροφικό ψέμα.

6. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Γιατί ο αστυνομικός να ρισκάρει την καριέρα του για ένα βίντεο 30 δευτερολέπτων, το οποίο δε θα δείχνει την πλήρη εικόνα των γεγονότων και θα τον καταστρέψει; Γιατί η αλήθεια είναι ότι οι αστυνομικοί δεν φοβούνται τις περιπόλους ή το ενδεχόμενο να πυροβοληθούν από εγκληματίες. Φοβούνται να εμπλακούν σε ένα περιστατικό, το οποίο θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει εφ΄όρου ζωής. Είναι κακοί; Όχι. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι σωστοί και ευαισθητοποιημένοι με τους νομοταγείς πολίτες και τις κοινότητες που υπηρετούν και είναι έτοιμοι να θέσουν σε κίνδυνο τις ζωές τους για να τους προστατεύσουν. Αυτοί που προσπαθούν να πείσουν διαφορετικά, είτε είναι άσχετοι, είτε έχουν κάποια ιδεολογική ατζέντα, σύμφωνα με την οποία η αστυνομία είναι ο εχθρός. Αυτούς θα πρέπει να φοβάται ο πολίτης και να τρέχει μακριά τους. Όχι από τους αστυνομικούς!!! Τέλος δεν πρέπει να αφήνουμε τα fake news να προσδιορίζουν την πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφεύγουμε τη λογική της κρεατομηχανής των social media.