ΦΩΤΟ: Συνεκπαίδευση Φ/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ του ΠΝ και Μονάδων της Συμμαχικής Ναυτικής Δύναμης SNMG2 στις 08 Φεβρουαρίου 2021 - Πηγή: ΓΕΕΘΑ
Η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με φρεγάτες νέας γενιάς είναι ένα ζήτημα με πολλές παραμέτρους
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΛ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Η προμήθεια της επόμενης γενιάς φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού εξελίσσεται σε ένα σίριαλ χωρίς εμφανές - ακόμη -τέλος. Παρά τα όσα γράφονται ή λέγονται, οι οριστικές αποφάσεις είναι ακόμη αρκετά μακριά, καθώς σημαντικές παράμετροι του προγράμματος παραμένουν ασαφείς. Οι προτάσεις που έχουν ήδη κατατεθεί και όσες πρόκειται να κατατεθούν έχουν τόσο θετικά όσο και αρνητικά στοιχεία, ενώ υπάρχουν δύο σημεία που δυσχεραίνουν την τελική επιλογή: το πρώτο αφορά την επονομαζόμενη «ενδιάμεση λύση» και το δεύτερο τον ρόλο που θα διαδραματίσει κάποιο ελληνικό ναυπηγείο στην κατασκευή κάποιων από τα πλοία που τελικώς επιλεγούν. Σε γενικές γραμμές πάντως, όλοι οι ενδιαφερόμενοι αποδέχονται το σχήμα «3+1» ή «2+2», ώστε κάποια πλοία να κατασκευαστούν στο εξωτερικό και κάποια εν Ελλάδι, αλλά και την ανάληψη του εκσυγχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.
Τελικές εισηγήσεις τον Απρίλιο
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», το Πολεμικό Ναυτικό δεν έχει ακόμη προχωρήσει σε τελικές εισηγήσεις προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Αυτό δεν συνιστά έκπληξη. Όντως, το Πολεμικό Ναυτικό θεωρεί ότι η επιλογή μιας διακρατικής συμφωνίας διευκολύνει τους σχεδιασμούς του από την άποψη της ταχύτητας ολοκλήρωσης της προμήθειας. Και πραγματικά, μόνο δύο χώρες έχουν αυτή τη δυνατότητα: οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία. Οι Αμερικανοί μπορούν να το πράξουν μέσω του προγράμματος Foreign Military Sales (EMS), το οποίο παρέχει και σημαντικότατη ευελιξία στα ζητήματα του Follow on Support (FOS). Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι διακρατικές συμφωνίες απαγορεύονται με μοναδική εξαίρεση αν ένα σύστημα φέρει κάποιο όπλο που είναι μοναδικό και το παρέχει αποκλειστικά μία χώρα. Αυτή η επιλογή έγινε στην περίπτωση των αεροσκαφών Rafale και το ίδιο ίσως γίνει και με τις φρεγάτες Belh@rra, που είναι οι μόνες που μπορούν να φέρουν το βλήμα Scalp Naval (τύπου cruise).
Τα προβλήματα και το υψηλό κόστος
Από εκεί και πέρα, εκφράζονται σοβαροί προβληματισμοί για τεχνικά χαρακτηριστικά της αμερικανικής πρότασης για τις φρεγάτες πολλαπλών ρόλων MMSC. Τα σχετικά ζητήματα, που δεν είναι άγνωστα, έχουν καταρχήν να κάνουν με το σύστημα πρόωσης και προβληματίζουν τους επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού επειδή οι σχετικές βλάβες μπορούν να θέσουν τα σκάφη εκτός λειτουργίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επίσης, ο συνδυασμός σόναρ VDS με το σύστημα hydrojet προκαλεί επιπλέον δυσκολίες. Οι Αμερικανοί «παίζουν το χαρτί» ότι σε αντίθεση με τις (αδιαμφισβήτητα πιο σύγχρονες) γαλλικές Belh@rra, τα δικά τους πλοία δεν είναι άγνωστα. Ωστόσο, η γαλλική πρόταση εμφανίζει μια ωρίμανση από νομικής πλευράς, ενώ ορισμένα σημεία στα οποία στέκονται οι επικριτές τους, όπως π.χ. ότι δεν προσφέρουν αεράμυνα περιοχής, θα μπορούσαν να καλυφθούν με προσθήκη π.χ. του συστήματος Aster 30 που μπορεί να προσφέρει κάλυψη πέραν των 100 μιλίων. Ένα από τα μειονεκτήματα των Γάλλων είναι όμως ότι το κόστος συντήρησης είναι υψηλό και συνήθως αναδύονται κρυφά κόστη κατά την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Η δυσκολία της ενδιάμεσης λύσης
Στο ζήτημα τις ενδιάμεσης λύσης, ο προβληματισμός είναι έκδηλος. Η ελληνική πλευρά δίνει μεγάλη έμφαση στο σημείο αυτό και είναι ενδεικτικό ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει προχωρήσει στην κατάθεση της τελικής του πρότασης (που αφορά την πώληση των φρεγατών «Type 31») διότι αναζητεί κάτι που θα κάνει τη διαφορά.
Οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι παίζουν «παιχνίδι αναμονής» διότι οι μεν πρώτοι έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τον διακαή πόθο του Ελληνικού Ναυτικού, που δεν είναι άλλος από τα φέροντα SΜ-2 Arleigh Burke, οι δε δεύτεροι διότι μάλλον δεν διαθέτουν κάτι ουσιαστικό. Οι ιδέες για προσφορά αναβαθμισμένων Lafayette δεν φαίνεται να καλύπτουν τις απαιτήσεις, αλλά με δεδομένο ότι η δομή δυνάμεων του Ναυτικού προβλέπει και τουλάχιστον έξι κορβέτες, τότε η Αθήνα ίσως να έβλεπε με καλό μάτι την προμήθεια κορβετών Gowind.
Οι υπόλοιπες προτάσεις
Στο τραπέζι υπάρχουν άλλες τρεις προτάσεις - και μία που ακόμη δεν έχει πλήρως αποκρυσταλλωθεί. Οι Ισπανοί, μέσω της εταιρείας Onex, πρότειναν τις F-110, αλλά με δεδομένη την πολιτική στάση της Μαδρίτης στα ελληνοτουρκικά, οι ελπίδες μοιάζουν μηδαμινές.
Οι Ολλανδοί, που είναι γνωστοί στο Ελληνικό Ναυτικό, προσφέρουν τις Sigma 11515 ΗΝ, σκάφος για το οποίο έμπειρα στελέχη μιλούν με τα καλύτερα λόγια, καθώς και πολύ καλή ενδιάμεση λύση (φρεγάτες κλάσης Karel Doorman).
Οι δε Γερμανοί «κατεβαίνουν» με τη γνωστή Α200, την «άγνωστη» Α300 (δεν υπάρχει ούτε ως σχέδιο) και πρόταση για ναυπήγηση δύο υποβρυχίων (209 ή 214), αλλά η στροφή προς αυτούς ενέχει πολιτικές δυσκολίες. Τέλος, οι Ιταλοί μιλούν για τέσσερις FREMM αλλά αναμένεται η κατάθεση της οριστικής πρότασης.
Το «σταυρόλεξο τον ναυπηγείων»
«Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες» είναι το ζήτημα των ναυπηγείων στα οποία θα μπορούσαν να κατασκευαστούν κάποιες από τις συνολικά τέσσερις φρεγάτες που θα αγοραστούν. Η υπόθεση των Ναυπηγείων Ελευσίνας, για τα οποία πιέζουν ασφυκτικά η Onex και ο αμερικανικός παράγοντας λόγω της επιθυμίας εμπλοκής της αναπτυξιακής τράπεζας DFC, έχει περιπλακεί αρκετά λόγω των υψηλών χρεών, που περιλαμβάνουν και τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού (ανέρχονται σε περίπου 150 εκατ. ευρώ). Όπως έγραψε «Το Βήμα» την προηγούμενη εβδομάδα, στην DFC υπάρχουν πλέον και δεύτερες σκέψεις για την ανάμειξή της στην Ελλάδα. Για τα δε Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, αναμένονται δύο διαγωνισμοί (για τις εγκαταστάσεις και τον αιγιαλό), αλλά και εκεί η υπόθεση δεν αναμένεται να τελεσφορήσει γρήγορα.
ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 28/02/2021 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]
0 Σχόλια