Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό-Μάχιμη 5ετια Στρατιωτικών: Αδικαιολόγητη στασιμότητα και καμία λύση έως τώρα (ΕΓΓΡΑΦΟ)

Κείμενο Αναγνώστη του ιστολογίου μας-Εστάλη με email:

Υπάρχει Πραγματική Πολιτική Βούληση για την Επίλυση προβλημάτων των Στελεχών των ΕΔ;

Με αφορμή την πρόσφατη απάντηση του Υπουργού Άμυνας σε αναφορά Ένωσης Στρατιωτικών μέσω βουλευτή θα ήθελα να αναφέρω κάποια συμπεράσματα που αβίαστα πλέον προκύπτουν το τελευταίο χρονικό διάστημα θυμίζοντας ότι:

Με έγγραφο το ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ από 05 Μαρ 2020 προς το Υπουργείο Εργασίας (Φ.846/9/16570/Σ.4925/05 Μαρ 20/ ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ/ΔΟΙ) συγκέντρωσε και ζήτησε την επίλυση μιας σειράς προβλημάτων που απασχολούν τα στελέχη όπως η Μάχιμη πενταετία, ζητήματα της παρ.1 αρ.11 του Ν.4609/2019, εξαγορά της 3ετιας παρ.4 του αρ.22 του Ν.3865/ 2010, τριετία «κονδύλη» παρ.3 αρ.42 του Π.Δ.169/2007, πραγματικά, αναγνώριση πλασματικών ετών, ασφαλιστική αντιμετώπιση κατασομένων μετά την 1-1-2011, υπαγωγή ειδικοτήτων σε βαρέα και ανθυγιεινά, θέματα κατάταξης προσωπικού που κατατάχθηκε το 1990-92,ετη που μετρούν διπλά η τριπλά, καταθέτοντας μάλιστα ιστορικό -νομικό πλαίσιο, νομικά και πρακτικά προβλήματα, καθώς και τεκμηριωμένες προτάσεις επίλυσης:

Έκτοτε όμως παρατηρείται μια αδικαιολόγητη στασιμότητα αφού κανένα από τα προβλήματα δεν έχει επιλυθεί έως τώρα.

Βέβαια συνεχίζουμε να παρατηρούμε συχνές αναφορές και επερωτήσεις στην Βουλή πρός τον ΥΕΘΑ από βουλευτές όλων των κομμάτων οι οποίες έχουν σχεδόν πάντα την ίδια απάντηση:

Το Υπουργείο στο πλαίσιο της διαρκούς μέριμνας για τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των ΕΔ, το ΥΠΕΘΑ έχει, ήδη, αποστείλει σχετική πρόταση (Φ.846/9/16570/Σ.4925/05 Μαρ 20/ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ/ΔΟΙ). Κατά τα λοιπά αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το συν ερωτώμενο Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων.

Όμως σε λίγο φτάνουμε στον Μάρτιο του 2021 και για κανένα από τα παραπάνω δεν έχει δρομολογηθεί θετική εξέλιξη.

Απ ότι φαίνεται τελικά ο κύριος Υπουργός σταδιακά ακολουθεί ένα μοτίβο (ελπίζοντας να κάνω λάθος) που ακολουθούνταν κατά κόρον τα προηγούμενα χρόνια το οποίο θα έλεγα ότι βόλευε όλους πλην των στελεχών που συνεχίζουν υφίστανται τα ίδια προβλήματα.

Το μοτίβο που ακολουθείται:

Τα στελέχη πιέζουν τις ενώσεις για τα προβλήματα που τους απασχολούν, οι ενώσεις καταθέτουν υπομνήματα σε βουλευτές όλων των κομμάτων, οι βουλευτές με τη σειρά τους ερωτήσεις στη βουλή προς το ΥΠΕΘΑ και τον Υπουργό Εργασίας, το ΥΠΕΘΑ με την σειρά του να δηλώνει αμέριστη συμπαράσταση αλλά αναρμόδιο και παραπέμπει στο Υπουργείο Εργασίας θεωρώντας ότι όλοι έχουν πράξει το καθήκον τους, και τέλος το Υπουργείο Εργασίας να μην απαντά ποτέ επί των συγκεκριμένων θεμάτων.

Αυτό όμως είναι κάτι που επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια (δείχνοντας με το δάχτυλο δηλαδή διαχρονικά τους κακούς Υπουργούς Εργασίας και οικονομικών να μην αποδέχονται καμία πρόταση του Υπουργείου Άμυνας) έχει κουράσει.

Πιθανόν δεν έχουν αναληφθεί ουσιαστικές πρωτοβουλίες από μέρους του Υπουργείου με αναλυτική επεξήγηση των προβλημάτων ή δεν έχει ασκηθεί η δέουσα πίεση που χρειάζεται. Σε κάθε περίπτωση πάντως εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι κάτι δεν έχει γίνει σωστά.

Εδώ θα ήθελα να δώσω και ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητό το παραπάνω συμπέρασμα.

Θα αναφερθώ στην εξαγορά της τριετίας του ν.3865/2010.

Δεν μπορώ να φανταστώ λοιπόν τι θα μπορούσε ο Υπουργός Εργασίας να φέρει ως επιχείρημα για να αρνηθεί να αναθεωρήσει το υπάρχον απαγορευτικό ποσοστό εξαγοράς του 20% που ισχύει από 6,67/% που ίσχυε αν γνώριζε κάποιες από τις παραμέτρους θεσμοθέτησης της διάταξης.

Όπως:

1. Η εξαγορά του χρόνου αυτού αφορά μόνο Στελέχη και μάλιστα από το 1990 έως το 1995. Άρα δεν επηρεάζει άλλους υπαλλήλους του δημοσίου αλλά μια μικρή μερίδα των στελεχών.

2. Τον λόγο θεσμοθέτησης του εν λόγω χρόνου δηλαδή:

α. Ο χρόνος αυτός θεσμοθετήθηκε για να μετριάσει κάπως την αδικία που προκάλεσε ο ν. 3865/2010 με τα επιπρόσθετα δέκα (10) χρόνια υπηρεσίας για στελέχη με κατάταξη 1990 έως 1995.

β. Τα ποσά που καλούνται να πληρώσουν τα στελέχη των ΕΔ είναι υπέρογκα η πιο σωστά αστρονομικά (από 18.000 έως 25.000 ΕΥΡΏ ή αλλιώς από 500 έως 700 ευρώ για κάθε μήνα από τους 36 συνολικά) που σημαίνει ότι είναι απαγορευτικά.

γ. Με την υπάρχουσα κατάσταση σημαίνει ότι κανένα στέλεχος δεν μπορεί να κάνει χρήση της διάταξης άρα και ότι τα ταμεία δεν θα εισπράξουν κανένα ποσό.

δ. Τον χρόνο αξιοποίησης από στελέχη του παραπάνω χρόνου των (3) ετών για την συμπλήρωση (40) ετών που αρχίζει από το 2022, κάτι που σημαίνει ότι η επίλυση του εν λόγω προβλήματος πλέον επείγει.

Εδώ μπορούμε να παραθέσουμε το αντίστοιχο επιτυχημένο παράδειγμα της εξαγοράς των (5) ετών εκστρατείας πριν και μετά την τελευταία ρύθμιση όπως και την μεγάλη αποδοχή που έτυχε από τα στελέχη που προσέτρεξαν μαζικά για την αναγνώριση του παραπάνω χρόνου αλλά και την μεγάλη εισροή χρημάτων ταυτόχρονα για τα ταμεία.

Θέλω να πιστεύω ότι η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ έχει πράγματι την διάθεση να βοηθήσει στην επίλυση αυτών των χρόνιων προβλημάτων.

Η ευθύνη όμως επίλυσης βαρύνει κατά το μεγαλύτερο μέρος το Υπουργείο Άμυνας το οποίο αυτό θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να βρει τον τρόπο επίλυσης, σε συνεργασία βέβαια με το Υπουργείο Εργασίας το συντομότερο και όχι να μένει ήσυχο απλώς επικαλούμενο άλλοτε την αποστολή Αλληλογραφίας (11) μηνών και άλλοτε τα τυπικά κωλύματα δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας των Υπουργείων...

Απαντήσεις του τύπου: Αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το Υπουργείο Εργασίας, δεν σας τιμούν ούτε αρμόζουν στο κύρος σας κύριε Υπουργέ.

Μένει λοιπόν οι προτάσεις του έγγραφου της ΓΔΟΣΥ να πάρουν τον δρόμο προς την βουλή με την μορφή τροπολογιών διαψεύδοντας έτσι την τακτική των προηγουμένων Υπουργών οι οποίοι παρέπεμπαν (στις καλένδες) στο μέλλον για θετικές εξελίξεις μη πράττοντας επί της ουσίας τίποτα παρά μόνο αγοράζοντας πολιτικό χρόνο μέχρι την αλλαγή καθηκόντων τους.

Ίδωμεν.

Με τιμή Κ.Γ.