Σταδιοδρομική εξέλιξη ΑΣΣΥ: Οριστική και συνολική αποκατάσταση αδικιών

Γράφουν Απόφοιτοι ΑΣΣΥ Πολεμικής Αεροπορίας Τάξεων 1993, 1994, 1995, 1996, 1997

Ορμώμενοι από τη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων και κατόπιν σχετικών δημοσιεύσεων, θα θέλαμε να θέσουμε τα κάτωθι υπόψιν της Πολιτικής Ηγεσίας σε σχέση με τη σταδιοδρομική εξέλιξη των αποφοίτων ΑΣΣΥ.

Στην παρούσα κατάσταση και μετά από πολλαπλές δικαστικές διεκδικήσεις συναδέλφων παλαιοτέρων σειρών ΑΣΣΥ, βρισκόμαστε σε ένα πρωτοφανές στα χρονικά παράδοξο. Αξιωματικοί ίδιας προέλευσης, που έχουν εισαχθεί στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων με όμοιους όρους, τοποθετούνται σε δύο διαφορετικούς νόμους σε σχέση με την εξέλιξή τους.

Οι παλαιότεροι μέχρι την τάξη του 1989, ως σήμερα, στον νόμο 2439/1996 και οι νεότεροι στον νόμο 3883/2010. Αποτέλεσμα της ανωτέρω στρέβλωσης είναι να έχουμε αξιωματικούς δύο ταχυτήτων σε σχέση με τη σταδιοδρομία τους, οι οποίοι όμως προέρχονται από την ίδια πηγή. Συνέπεια τούτου είναι μεταξύ συναδέλφων, με διαφορά ελαχίστων ετών υπηρεσίας, να υπάρχει άνω των δύο βαθμών διαφορά, όπως επίσης οι μεν πρώτοι να δικαιούνται ως καταληκτικό βαθμό στα 35 έτη αυτόν του Συνταγματάρχη σε αντίθεση με τους νεότερους που στα ίδια έτη θα φέρουν αυτόν του Ταγματάρχη.

Στη Βουλή των Ελλήνων ακούσαμε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, απαντώντας σε σχετική ερώτηση Βουλευτή, να λέει: «Σήμερα μπορώ να σας ανακοινώσω την οριστική επίλυση του προβλήματος όσον αφορά την τάξη του 1990. Ομοίως γίνονται υπολογισμοί στα Επιτελεία και στο Υπουργείο για να λυθεί και το παρεμφερές, όμοιο θα έλεγα πρόβλημα και της τάξης του 1991. Όπως ξέρετε, το 1992 είναι το έτος – διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους παλιούς και στους νέους ασφαλισμένους. Επομένως μπορεί να προκύψουν και στελέχη της τάξης του 1992 που καταλαμβάνονται ακριβώς πάνω στο όριο από την αρνητική πλευρά αυτών των ρυθμίσεων που έχουν να κάνουν όμως περισσότερο με την σταδιοδρομική εξέλιξή τους και όχι με τα κοινωνικό ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Σήμερα λοιπόν επιλύεται οριστικά αυτό το πρόβλημα για την τάξη ΑΣΣΥ 1990. Δεν ξέρω αν το προλάβουμε, μπορεί να το προλάβουμε μέχρι την εισαγωγή του νομοσχεδίου προς Ψήφιση».

Στη τοποθέτηση του κ. Υπουργού αναφέρεται ευκρινώς ότι η επίλυση του προβλήματος, έχει να κάνει επί της ουσίας με άρση άνισης μεταχείρισης προσωπικού και ότι δεν αφορά ασφαλιστικά δικαιώματα αλλά σταδιοδρομική εξέλιξη. Εδώ εύλογα γεννάται το ερώτημα, γιατί η άνιση μεταχείριση σταματά στον ασφαλιστικό διαχωρισμό, από τη στιγμή που όπως ορθά λέει ο κ. Υπουργός η συζητούμενη ρύθμιση αφορά σταδιοδρομική εξέλιξη. Δεν υπάρχει δηλαδή άνιση μεταχείριση προσωπικού μετά το έτος 1992 όσον αφορά τη σταδιοδρομία των στελεχών; Δεν είναι παράδοξο οι προ του 1992 απόφοιτοι ΑΣΣΥ να δικαιούνται αποστρατευτικό βαθμό αυτόν του Συνταγματάρχη χωρίς άλλο προαπαιτούμενο, ενώ οι μετά το 1992 (έτος εισαγωγής των ΑΣΣΥ στις Πανελλαδικές Εξετάσεις) να έχουν ως προαπαιτούμενο την κτήση πτυχίου ΑΕΙ; Δεν είναι παράδοξο στελέχη που έχουν εισαχθεί στα ΑΣΣΥ με βαθμολογίες που θα μπορούσαν να τους οδηγήσουν σχεδόν σε οποιοδήποτε ΑΕΙ επιθυμούσαν, να πρέπει να κοπιάσουν για έναν ακόμα τίτλο σπουδών, ενώ απόφοιτοι των ίδιων σχολών που εισήχθησαν σε αυτές χωρίς Πανελλήνιες Εξετάσεις, να λαμβάνουν αποστρατευτικό βαθμό ως και δύο φορές υψηλότερο;

Η διάταξη δε που προβλέπει την υποχρέωση κτήσης πτυχίου ΑΕΙ για την λήψη του αποστρατευτικού βαθμού του Συνταγματάρχη, απαξιώνει τον τίτλο σπουδών που λαμβάνουν τα στελέχη προέλευσης ΑΣΣΥ, απαξιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον ίδιο τον θεσμό των ΑΣΣΥ και όχι τα στελέχη. Να επισημάνουμε δε ότι παρόμοια διάταξη δεν υφίσταται για στελέχη καμίας άλλης προέλευσης πέραν αυτής των αποφοίτων ΑΣΣΥ, καταδεικνύοντας απερίφραστα υποτιμητική μεταχείριση των εν λόγω Σχολών και των αποφοίτων αυτών από την Πολιτεία.

Συζητήθηκε στην Βουλή των Ελλήνων ένα θέμα προς επίλυση μίας εμφανούς αδικίας, αλλά μόνο επί μέρους, αγνοώντας τον κόπο, τις γνώσεις και την προσφορά του συνόλου των αποφοίτων ΑΣΣΥ. Ουδείς εκ των αποφοίτων ΑΣΣΥ δεν υστερεί σε γνώσεις και κατάρτιση και οιοσδήποτε διαχωρισμός τους, μόνο γκρίνια και μιζέρια φέρνει στις τάξεις των Ε.Δ. Η λύση είναι μία και μοναδική αποκατάσταση της εξέλιξης των αποφοίτων ΑΣΣΥ σύμφωνα με τους όρους με τους οποίους εισήλθαν σε αυτά, αποκατάσταση του αποστρατευτικού βαθμού για όλους σε αυτόν του Συνταγματάρχη και αποσυσχέτιση των ετών παραμονής ανά βαθμό των αποφοίτων ΑΣΣΥ από αυτούς των αποφοίτων ΑΣΕΙ, καθώς ουδεμία σχέση έχουν σταδιοδρομικά οι δύο κατηγορίες στελεχών. Μόνο έτσι μπορεί να επανέλθει η ομαλότητα, η μεταφορά των στελεχών από τον έναν νόμο στον άλλον ανά έτος, μόνο ως μπάλωμα μπορεί να εκληφθεί και «εξυπηρέτηση».

Τέλος θα πρέπει κάποια στιγμή να συζητηθεί σοβαρά από την Πολιτεία η επί της ουσίας αναβάθμιση των παραγωγικών σχολών ΑΣΣΥ. Σήμερα οι απόφοιτοι, φοιτούντες και υποψήφιοι των συγκεκριμένων σχολών, δεν μπορούν παρά να θεωρούνται θύματα της πλέον στρεβλής διαδικασίας στα παγκόσμια χρονικά. Εισάγονται στις σχολές αυτές με το ίδιο σύστημα που εισάγονται όσοι επιλέγουν φοίτηση σε ΑΕΙ, επιτυγχάνουν βαθμολογίες με τις οποίες θα μπορούσαν να εισαχθούν σε οποιοδήποτε Ανώτατο Ακαδημαϊκό Ίδρυμα της χώρας και στο τέλος λαμβάνουν τίτλο σπουδών που κανείς δεν μπορεί να κατατάξει σε καμία Ακαδημαϊκή βαθμίδα ή να δώσει έστω μία ισοτιμία για αυτόν. Ποιον εξυπηρετεί όλη αυτή κατάσταση; Τα ΑΣΣΥ εδώ και 28 έτη αποτελούν δημοφιλείς σχολές για τους νέους που οραματίζονται μια καριέρα στις Ένοπλες Δυνάμεις, πολλές χρονιές οι εισακτέοι χρειάστηκε να συγκεντρώσουν περισσότερα μόρια για την εισαγωγή τους από τους αντιστοίχους των ΑΣΕΙ, παρόλα αυτά το πτυχίο τους δεν θεωρείτε αρκετό ούτε από τις ίδιες τις Ε.Δ, που τους το απέδωσαν και καλούνται να προσκομίσουν επιπλέον τίτλους σπουδών για να πάρουν έναν επιπλέον βαθμό στην αποστρατεία τους. Το δε παράλογο είναι ότι πολλοί εκ των αξιωματικών αυτής της προέλευσης που είναι κάτοχοι τίτλων σπουδών ΑΕΙ και μεταπτυχιακών, ως μόνη επιβράβευση από την υπηρεσία έχουν την απονομή ενός επιπλέον βαθμού κατά την αποστρατεία τους, για τα έτη που είναι εν ενεργεία ουδεμία μέριμνα υπάρχει όχι μόνο για την επιβράβευσή των κόπων τους σε απολαβές, όπως γίνεται σε όλο το Δημόσιο, αλλά ούτε και για την αξιοποίηση των κτηθέντων γνώσεων προς όφελος της υπηρεσίας, για τις οποίες πρέπει να σημειωθεί ότι επιτυγχάνονται χωρίς τη συμπαράσταση της υπηρεσίας όπως συμβαίνει για παράδειγμα για τους αποφοίτους ΑΣΕΙ.