Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
Δυστυχώς δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, όταν Υπουργός απειλεί τους Αξιωματικούς: «Θα τα πούμε το Γενάρη»!!!
1. Δεν μας εξέπληξε καθόλου η απειλή, που φέρεται να εκστόμισε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης (Προστασίας του Πολίτη) προς τους αξιωματικούς της ΕΛ-ΑΣ… «Θα τα πούμε το Γενάρη» (παλιότερα λέγανε το Μάρτη), δηλ. κατά το χρόνο τακτικών κρίσεων. Προφανώς υπονοείται η… «καρατόμηση» αυτών!!! Και αυτό με αφορμή την ενόχλησή του από την κατάληψη του Πολυτεχνείου από 40 άτομα και την αδυναμία των αρμόδιων υπηρεσιών να προλάβουν τα γεγονότα, τα οποία εξέθεσαν της επιχειρησιακή ετοιμότητα της ΕΛ-ΑΣ. Ούτε επίσης μας εξέπληξε η… «αφωνία» των Στρατηγών. Δυστυχώς αυτό είναι το… «σύστημα-καθεστώς», που οδηγεί στην αδράνεια-απραξία γενικώς των Προϊσταμένων, οι οποίοι απλώς κοιτάζουν τις δημόσιες σχέσεις, να είναι δηλ. απλώς αρεστοί και όχι αποτελεσματικοί.
2. Είναι γνωστό το πρόβλημα με την αναξιοκρατία που επικρατεί στις κρίσεις-προαγωγές των αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων. Για το πρόβλημα εκδόθηκαν στο παρελθόν σχετικά πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη, στα οποία τονίζονταν η μη προσήκουσα συμπεριφορά και οι αυθαίρετες πρακτικές της Διοίκησης. Είναι επίσης γνωστές οι σχέσεις πολιτικής και «στρατιωτικής» γενικά ηγεσίας. Δυστυχώς και στη χώρα μας επικρατεί ένα είδος «πελατειακού» συστήματος, όπου «επιλέγεται» (στην περίπτωση της Ηγεσίας της Αστυνομίας με απόλυτη διακριτική ευχέρεια-άρθρο 39 π.δ.24/1997) αυτός που θα φέρει τις μικρότερες αντιρρήσεις και θα κάνει τη δουλειά σύμφωνα με τις επιθυμίες. Αυτός που θα είναι απλός διαχειριστής ή με άλλα λόγια το ...delivery boy. Και τούτο γιατί το άτομο που συμβιβάζεται πλήρως σχολιάζεται, με κάποια πολύ στενή μεταφορική έννοια, ως «ένας καλός στρατιώτης». Γιατί από την άλλη μεριά το άτομο διαφορετικών απόψεων-που διακρίνει την αδυναμία ή το λάθος και προβλέπει την ανάγκη για αλλαγή-μπορεί να θεωρηθεί μη συνεργάσιμο, ανεύθυνο και εκκεντρικό. Με μια προσφιλή έκφραση «δεν είναι χρήσιμο άτομο» (John Kenneth Galbraith).
3. Ως γνωστόν, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης (άρθρο 3 ν.2800/2000) είναι αρμόδιος για «τη χάραξη της πολιτικής δημόσιας τάξης» στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής και «κατευθύνει», «εποπτεύει», «συντονίζει» και «ελέγχει» τη δράση των Σωμάτων και Υπηρεσιών του Υπουργείου, με τις οποίες ασκεί τις αρμοδιότητές του. Ο Αρχηγός της ΕΛ-ΑΣ (άρθρο 11 παρ.1) «ασκεί τη διοίκηση του Σώματος» και το Αρχηγείο «επικουρεί τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης στην άσκηση των αρμοδιοτήτων του». Για την υποβοήθηση του έργου του Υπουργείου με το π.δ.79/2011 συστήθηκε Επιτελική Μονάδα, η οποία αναβαθμίσθηκε σε επίπεδο Γενικής Δ/νσης (άρθρο 1 του ν.4249/2014).
4. Όπως παρατηρούμε, οι ρυθμίσεις αυτές ευνοούν την αναγκαία διοικητική και λειτουργική αυτοτέλεια της ΕΛ-ΑΣ, αφού, πέραν από τη σύσταση (τουλάχιστον τυπικά) του Αρχηγείου, ομιλούν για «χάραξη της πολιτικής δημόσιας τάξης, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής», πράγμα το οποίο αποτελεί συνταγματική επιταγή κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 26 παρ. 2 και 82 του Συντάγματος και θεμελιώδη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Την «διοίκηση» του Σώματος της Αστυνομίας και την «επιχειρησιακή» τακτική και στρατηγική διαχειρίζεται ο Αρχηγός αυτού.
5. Τα πράγματα λειτουργούν όμως ανορθόδοξα, όταν ο Υπουργός κάνει τον…«Αστυνόμο» ή η Ηγεσία της Αστυνομίας «ασκεί πολιτική» συμμετέχοντας (χειροκροτώντας) στις προεκλογικές και όχι μόνο συγκεντρώσεις.
6. Τις κρίσεις-προαγωγές στην ΕΛ-ΑΣ διενεργούν, σύμφωνα με το νόμο, η Ηγεσία αυτής με τα αρμόδια Υπηρεσιακά Συμβούλια. Δεν τις διενεργεί ο Υπουργός. Ο ίδιος δικαιούται να κάνει προσφυγή για ευμενέστερη ή δυσμενέστερη κρίση, που ποτέ στην πράξη δεν την ασκεί. Και είναι αυτονόητο γιατί. Μήπως επειδή γίνεται σχετική «προσυνεννόηση»;;; Σημειώνεται εδώ ότι έχουμε προτείνει στο παρελθόν την κατάργηση των σχετικών διατάξεων (άρθρο 53 του π.δ. 24/1997), ώστε να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της πολιτικής-κομματικής επιρροής και οι προαγωγές να είναι αποκλειστική ευθύνη της Αστυνομικής Ηγεσίας. Έχει καταγγελθεί κατά καιρούς, ότι δίνονται οι σχετικοί κατάλογοι-λίστες, στα Συμβούλια, τα οποία απλώς τις επικυρώνουν. Είναι γνωστές οι «λίστες Σουλτάτου», αλλά και οι αναφορές στα Μ.Μ.Ε. για λίστα προγραφών κατά τις πρόσφατες έκτακτες (σ.σ. αντισυνταγματικές) κρίσεις προς «καρατόμηση» 22 ανώτατων αξιωματικών, που εν πολλοίς επιβεβαιώθηκε, όπως έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερο άρθρο μας. Το παράδοξο είναι, ότι τη λίστα φέρεται να έδωσε ο Αρχηγός στον Υπουργό, πράγμα που αποδεικνύει, ότι τα Συμβούλια δεν λειτουργούν ανεξάρτητα!!!Τελικά ποιος κάνει τις κρίσεις-προαγωγές;;;
7. Κατά συνέπεια ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες και την εξουσία που του αναλογεί και να μην δέχεται παρεμβάσεις. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βελτιωθεί το θεσμικό πλαίσιο προς την κατεύθυνση ενός αντικειμενικού συστήματος (με μόρια) οιονεί συγκριτικό, όπως έχουμε εμπεριστατωμένα κατά το παρελθόν προτείνει!!!
0 Σχόλια