Όσο διήρκεσε η κρίση με το «Oruc Reis» τα πληρώματα παρέμεναν 15 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και με απόλυτη σιγή ασυρμάτου ώστε να μην εντοπισθούν για δεκάδες μέρες, χωρίς καν να μπορούν να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
Δεκαπέντε μέτρα κάτω από τη θάλασσα. Επί 35 έως και 65 ήμερες συνεχώς. Εκεί κοντά στον βυθό. Εκεί όπου ξεκόβεις, όταν καταδύεσαι, από τον έξω κόσμο, όπου δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν, με καρφωμένο το βλέμμα στα ραντάρ και στο σόναρ για να εντοπίσεις τον υποβρύχιο επιβουλέα των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Όσο διήρκεσε η κρίση με το «Oruc Reis» τα πληρώματα των ελληνικών υποβρυχίων παρέμεναν κάτω από τη θάλασσα. Μέρες ολόκληρες βρίσκονταν στις θέσεις τους. Περίπου 40 άτομα πλήρωμα στο κάθε υποβρύχιο, όλοι σαν μια οικογένεια, κοιμόντουσαν ο ένας δίπλα στον άλλον, γιατί στα υποβρύχια, θα πρέπει να ξέρετε, δεν υπάρχουν καμπίνες ξεχωριστές για αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και ναύτες και μερικοί κοιμόντουσαν μάλιστα δίπλα από τις τορπίλες.
Απόλυτη σιγή ασυρμάτου για δεκάδες μέρες. Ούτε καν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους όταν καμία φόρα έβγαιναν στην επιφάνεια. Για να μην τους εντοπίσουν τα τουρκικά CΝ-235, αυτά τα ελικοφόρα κατασκοπευτικά ναυτικής συνεργασίας αεροσκάφη. Δεν ξανάγινε να χρειαστεί να παραμείνουν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Μόνον ίσως κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, αλλά τότε ήταν διαφορετικές οι συνθήκες, διαφορετικά και τα υποβρύχια. Αυτόν τον Αύγουστο, με την εξαγγελία μιας σειράς από παράνομες NAVTEX που εξέδωσαν οι Τούρκοι, μέσω των οποίων δεσμεύονταν τεράστιες θαλάσσιες περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας για έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όταν ο τουρκικός στόλος βγήκε από τους ναυστάθμους του, η κινητοποίηση του Πολεμικού Ναυτικού ήταν εκείνη που σήκωσε το βάρος του μπρα ντε φερ μεταξύ της Αθήνα και της Άγκυρας.
«ΠΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟΙΧΑΡΧΙΕΣ». Μόλις προχθές, όταν ανακοινώθηκε ότι επαναρχίζουν οι διερευνητικές επαφές, διατάχθηκαν τα πολεμικά πλοία και τα ελληνικά υποβρύχια να επιστρέψουν στις βάσεις τους. Η διαταγή ήρθε μέσω ασυρμάτου από τον Αρχηγό του Στόλου, Αντιναύαρχο Παναγιώτη Λυμπέρη, ένα βαρύ όνομα για το Πολεμικό Ναυτικό, αφού είναι γιος του Ναύαρχου Λυμπέρη που ήταν Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στην περίοδο της κρίσης των Ιμίων. Δεν ήταν μια συνηθισμένη διαταγή για «καλή επιστροφή», αλλά υπήρχε και η φράση «πλουν κατά τοιχαρχίες». Στο Πολεμικά Ναυτικό η φράση αυτή σημαίνει ότι οι πάντες, από τον κυβερνήτη έως τον τελευταίο ναύτη, είναι συνεχώς σε θέση μάχης. Άλλωστε ο αρχηγός το ξεκαθαρίζει: « Όταν χρειαστεί, τώρα ξέρετε ότι γίνεται. Και θα χρειαστεί». Αυτό το «πλουν κατά τοιχαρχίες» δεν χρειαζόταν καθόλου να αναφερθεί για τους κυβερνήτες και τα πληρώματα των υποβρυχίων. Ακόμα και αφού έχει ανακοινωθεί η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών. «Αυτοί (οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες) τη δουλειά τους, εμείς (οι ναυταίοι) τη δουλειά μας» λένε. Η «δουλειά» τους δεν είναι άλλη από τη διαφύλαξη των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Όταν κρίνει η πολιτική ηγεσία, αυτοί θα είναι πάλι έτοιμοι. Έμειναν τόσες ημέρες (την πρώτη φορά 35 ημέρες και τη δεύτερη 65) κάτω από τη θάλασσα και κατάφεραν όχι μόνο να μπλοκάρουν τους τουρκικούς σχεδιασμούς, αλλά και να καταδείξουν την ισχύ και την υποβρύχια υπεροπλία σε μια περιοχή όπου η σπίθα της έντασης είχε ήδη ανάψει. Όταν ο ένας στόλος, «φορτωμένος» με κάθε οπλικό σύστημα που διέθετε, ήρθε αντιμέτωπος με τον άλλον.
Η ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ. Ξετρύπωναν, πολλές φορές και με κακές καιρικές συνθήκες, τουρκικά υποβρύχια και έτσι αόρατα (Στελθ) που ήταν οι Τούρκοι όσο κι αν προσπαθούσαν δεν μπόρεσαν ποτέ να εντοπίσουν τη θέση τους. Βρίσκονταν όπου ήθελαν ή όπου είχαν διαταγές να πάνε, πάντοτε υποβρυχίως, πάντοτε σε ετοιμότητα. Ήταν τόση η μανία των Τούρκων να μάθουν πού βρίσκονται και πού επιχειρούν (σ’ αυτές τις κρίσιμες μέρες της κρίσης του «Oruc Reis») που νόμισαν ότι εντόπισαν ένα ελληνικό υποβρύχιο ανοικτά της Ρόδου. Επί 48 ώρες έστελναν συνεχώς τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα Σικόρσκι ή τα αεροσκάφη CΝ-235 για να αντιμετωπίσουν το υποβρύχιο, αλλά μάταια. Δυστυχώς, για ευνόητους λόγους, δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε πού βρισκόταν εκείνες τις ώρες το υποβρύχιο κλάσης Type 214 «Παπανικολής» του Πολεμικού Ναυτικού και ποια ήταν η αποστολή του.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ 24/09/2020 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.gr]
0 Σχόλια