Επικίνδυνο αστυνομικού επαγγέλματος: Ποιούς περιλαμβάνει η προτεινόμενη «ρύθμιση» και οι λοιποί προβληματισμοί;;;

Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.

1. Είδαμε να κατατίθεται η πρόταση μερίδας των συνδικαλιστικών φορέων της Αστυνομίας για τον «χαρακτηρισμό του Αστυνομικού Επαγγέλματος ως Επικίνδυνου». Η προτεινόμενη ρύθμιση έχει ως εξής:

«1. Το επάγγελμα του Αστυνομικού χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο και υπάγεται στις διατάξεις που διέπουν την επικίνδυνη και ανθυγιεινή εργασία. 2. Το Αστυνομικό προσωπικό εντάσσεται στον Πίνακα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 17 του Ν 3863/2010 (ΦΕΚ Α΄-115/15-7-2010) και σε εφαρμογή των διαλαμβανομένων στην παράγραφο 1 του παρόντος. 3. Η διάταξη του άρθρου 20 του Ν 3865 (ΦΕΚ Α΄-120/ 21-7-2010), όπως αυτή έχει τροποποιηθεί, παραμένει σε ισχύ».

2. Το πρώτο ερώτημα, που τίθεται, είναι, γιατί άραγε αυτό δεν γίνεται συντεταγμένα μέσω της οικείας Ομοσπονδίας; Είναι τυχαίο το γεγονός ότι εκκρεμούν εκλογικές διαδικασίες; Και το ουσιαστικότερο ποιους περιλαμβάνει; Η ρύθμιση αναφέρεται στο «αστυνομικό προσωπικό». Δεν περιλαμβάνει τις ιδιαίτερες κατηγορίες των Ειδικών Φρουρών (Ε.Φ.) και Συνοριακών Φυλάκων (Σ.Φ.); Τι θα γίνει με όσους ήδη λαμβάνουν πριμοδότηση συντάξιμου χρόνου;

3. Ως γνωστόν στο άρθρο 18 του ν. 2800/2000 ορίζονται οι κατηγορίες του προσωπικού της Αστυνομίας ως εξής: α)Αστυνομικό προσωπικό (γενικών και ειδικών καθηκόντων), β) Πολιτικό προσωπικό (μόνιμο και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου), γ) Συνοριακοί Φύλακες και δ) Ειδικοί Φρουροί. Οι Σ.Φ. και Ε.Φ. αποτελούν ιδιαίτερες κατηγορίες προσωπικού. Στο άρθρο 9 παρ. 1 του ν. 2800/2000 αναφέρεται ο όρος «αστυνομικό προσωπικό» και ορίζεται ότι για το προσωπικό αυτό δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις που αφορούν τους «δημόσιους πολιτικούς υπαλλήλους» (εκτός αν ορίζεται διαφορετικά με ειδική διάταξη).Έχουμε δηλαδή τη βασική διάκριση μεταξύ του «αστυνομικού» (που σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας ΣτΕ 2649/1987 είναι «στρατιωτικοί» και δεν απολαμβάνουν την προστασία του άρθρου 103 του Συντάγματος) και του «πολιτικού» προσωπικού.

4. Οι εν λόγω διατάξεις επαναλαμβάνονται στην ουσία με το άρθρο 13 του ν. 4249/2014.Ο τελευταίος, που δημιούργησε τεράστια προβλήματα, αφού ουσιαστικά «διέλυε» την αστυνομία, ευτυχώς με νέα νομοθετική παρέμβαση διορθώθηκε (άρθρο 231 του ν. 4281/2014). Όμως στην παράγραφο 1 του άρθρου 13 αυτού προστίθεται για πρώτη φορά ο όρος «ένστολο προσωπικό», σε αντιδιαστολή με το «πολιτικό» προσωπικό, και εντάσσει σε αυτό τους αστυνομικούς (ενώ οι διατάξεις του άρθρο 18 του ν. 2800/2000 ομιλούν για αστυνομικό προσωπικό), τους ειδικούς φρουρούς και τους συνοριακούς φύλακες. Ο όρος «ένστολος», για να χαρακτηρίσει ένα δημόσιο υπάλληλο είναι άστοχος και αδόκιμος και προκαλεί μάλλον σύγχυση. Δεν απαντάται πουθενά στη νομολογία. Η τελευταία αναγνωρίζει δημοσίους υπαλλήλους «πολιτικούς» (με τις διάφορες κατηγορίες τακτικοί, έκτακτοι, μετακλητοί κ.λ.π.) και «στρατιωτικούς». Ο όρος ένστολος δεν μπορεί να ταυτιστεί με τον όρο στρατιωτικός, αφού υπάρχουν και «ένστολοι» που δεν είναι «στρατιωτικοί», όπως π.χ. οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι.

5. Στην προτεινόμενη ρύθμιση πως νοείται ο όρος «αστυνομικό προσωπικό»; Αφορά το σύνολο του «ένστολου» προσωπικού; Περιλαμβάνει και το αστυνομικό προσωπικό ειδικών καθηκόντων (Οικονομικούς, Νομικούς, Πληροφορικής κ.λ.π); Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω δεν φαίνεται να περιλαμβάνει τους Σ.Φ. και Ε.Φ. Αυτό είναι πράγματι η βούληση των προτεινόντων τη ρύθμιση ή έγινε από άγνοια (εξαιτίας και της ασάφειας) των αναφερόμενων διατάξεων; Υπάρχουν και πολλά άλλα νομοτεχνικού κ.λ.π. χαρακτήρα ελαττώματα στη ρύθμιση, που δεν είναι του παρόντος. Τονίζεται με έμφαση ότι, οι συνταξιοδοτικού χαρακτήρα διατάξεις προτείνονται αποκλειστικά από τον Υπουργό Οικονομικών ύστερα από γνωμοδότηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου (άρθ. 73 Συντ.).

6. Τέλος πρέπει να τονίσουμε ότι ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι κάθε κατηγορίας επαγγελμάτων διεκδικούν την υπαγωγή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά, προκειμένου να τύχουν των ευεργετημάτων της νομοθεσίας, ώστε να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα κατά πέντε χρόνια με πλήρη σύνταξη. Τόσο όμως οι εργαζόμενοι όσο και οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία της έγκρισης βρίσκονται σε σύγχυση, καθώς αδυνατούν να οριοθετήσουν τις έννοιες των βαρέων, των ανθυγιεινών και των επικίνδυνων επαγγελμάτων. Στα τελευταία υπάγονται οι ένοπλες δυνάμεις, η αστυνομία, η πυροσβεστική, το προσωπικό των φυλακών, το ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό, μέλη ομάδων διάσωσης κ.α. Για ορισμένες κατηγορίες-ειδικότητες, τόσο στην αστυνομία και λοιπά σώματα ασφαλείας, όσο και (περισσότερο) στις ένοπλες δυνάμεις προβλέπεται ήδη πριμοδότηση συντάξιμου κ.λ.π. χρόνου. Πέραν των ανωτέρω, η ένταξη όλων αυτών στα βαρέα και ανθυγιεινά θα είχε τεράστιο ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, δημοσιονομικό κ.λ.π. κόστος, που την καθιστά μάλλον αδύνατη!!!