• Τα γεγονότα και οι συνθήκες πιέζουν προς την κατεύθυνση
της επανασυγκρότησής της
• «Το μείζον είναι η λήψη της πολιτικής απόφασης», λέει
ανώτατος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ.
Η
πρόσφατη πρωτοφανής για τα μέτρα της ΕΛ.ΑΣ. επιχείρηση σε Στερεά Ελλάδα και
Ήπειρο για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των πέντε Αλβανών κακοποιών-δραπετών
των Φυλακών Τρικάλων και δολοφόνων δύο Ελλήνων πολιτών (μιας 25χρονης κοπέλας
και ενός 37χρονου αστυνομικού πατέρα τριών παιδιών), καθώς και... η έμμεση -σε
«τεχνικό επίπεδο»- εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στην επιχείρηση αυτή κατέδειξαν
για άλλη μία φορά, αλλά τώρα πολύ πιο έντονα, την απουσία ενός αστυνομικού
σώματος απόλυτα ειδικευμένου και εξοπλισμένου για επιχειρήσεις στην ύπαιθρο
χώρα. Μέχρι το 1984 τον ρόλο της διώξεως εγκληματιών στην ύπαιθρο τον είχε η
Ελληνική Χωροφυλακή. Σώμα με στρατιωτική δομή, οργάνωση, ιεραρχία και
πειθαρχία, που σε καιρό ειρήνης εκτελούσε αστυνομικά καθήκοντα, ενώ σε
περίπτωση πολέμου υπαγόταν στις Ε.Δ., ως ο τέταρτος Κλάδος αυτών, εκτελώντας
στρατονομικά καθήκοντα μέχρι τον Εμφύλιο.
Σε
ανύποπτο χρόνο, το 2008, σε ιδιωτική συζήτηση ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός
ε.α. Δημήτρης Γράψας, υπογράμμιζε σχετικά με την επικείμενη αποστολή Ελλήνων
στρατιωτικών στο Κοσσυφοπέδιο: «Για να πάει αυτή η αποστολή στο Κοσσυφοπέδιο, έχει
αιμορραγήσει όλος ο Στρατός, προκειμένου να φύγουν μόνιμα στελέχη, αφού δεν
μπορούν να συμμετάσχουν στρατεύσιμοι. Και χωρίς να μειωθεί η επιχειρησιακή
ετοιμότητα των υπόλοιπων μονάδων στον Έβρο και στα νησιά. Αν, όμως, υπήρχε η
Χωροφυλακή, εμένα τα χέρια θα μου ήταν λυμένα, θα έστελνα ένα τάγμα
Χωροφυλακής, όπως έχουν κάνει Ιταλία, Γαλλία κ.λπ.».
«ΖΥΜΩΣΗ». Παράλληλα, με αφορμή
και τα τελευταία γεγονότα, που εκθέσαμε στην αρχή, το τελευταίο διάστημα
υπάρχει μια έντονη (εντονότατη είναι αλήθεια) «ζύμωση» μεταξύ τόσο των εν
ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών των Ε.Δ. όσο και των αποστράτων (κυρίως)
της παλαιάς Ελληνικής Χωροφυλακής, που «πιέζουν» προς την ανάγκη
επανασυγκροτήσεως του Σώματος, είτε ως αυτόνομου, όπως στο παρελθόν, είτε εντός
της ενιαίας ΕΛ.ΑΣ., ως ειδικού σώματος, που θα αναπτυχθεί στην παραμεθόριο, σε
πρώτη φάση, μέσω της μετάταξης όλων των αστυνομικών που υπηρετούν σε συνοριακές
αστυνομικές διευθύνσεις και της κατακόρυφης αναβάθμισης των συνοριοφυλάκων,
κατόπιν εκπαίδευσης ευρωπαϊκών προδιαγραφών...
Σύμφωνα
με τους σχεδιασμούς που πραγματοποιούνται, η Χωροφυλακή θα χωρίζεται σε δύο
μέρη. Στη Στατική, που θα περιορίζεται στην εκτέλεση των τυπικών αστυνομικών
καθηκόντων, όχι πολύ διαφορετικών από τα σημερινά της Αστυνομίας, και την
Κινητή Χωροφυλακή, που θα είναι οργανωμένη σε στρατιωτικά πρότυπα και θα
αποτελείται από μονάδες με γεωγραφικό τομέα ευθύνης και άλλες που θα επιχειρούν
σε ολόκληρη την επικράτεια. Στις αρμοδιότητές της θα περιλαμβάνεται η
αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών, η ευρύτερη συμμετοχή στην εθνική άμυνα, η
ασφάλεια των μετόπισθεν, η πολιτική άμυνα και προστασία, ο έλεγχος και η φύλαξη
των συνόρων, η συμμετοχή σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις και η διεθνής εκπροσώπηση
της χώρας, καθώς και η φύλαξη ευαίσθητων στόχων και υποδομών εν καιρώ ειρήνης.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ. Ο εξοπλισμός της
προβλέπεται, πέρα από τα κλασικά πιστόλια, να περιλαμβάνει ευρεία γκάμα φορητού
οπλισμού, όπως πολυβόλα, τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή, σύγχρονα περιπολικά,
μοτοσυκλέτες, τζιπ, ημιφορτηγά και οχήματα κατηγορίας MRAP. «Το μείζον είναι η
λήψη πολιτικής αποφάσεως σε ανώτατο επίπεδο για την επανασυγκρότηση της
Χωροφυλακής ή έστω τη δημιουργία ενός αστυνομικού σώματος με στρατιωτική δομή
και πειθαρχία, για να μπορεί να δρα στην ύπαιθρο. και όχι ποια θα είναι η
οργανική του σχέση με την ΕΛ.ΑΣ.», σημειώνει απόστρατος πλέον ανώτατος
αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας, με πολύ σημαντική εμπειρία.
Η
Ελληνική Χωροφυλακή ήταν το πρώτο στρατιωτικό σώμα της νεότερης Ελλάδος.
Συγκροτήθηκε μετά την επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση της χώρας το
1828, είχε Πολεμική Σημαία που είχε τιμηθεί με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας,
ενώ το προσωπικό της είχε μπει πρώτο στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη, στο
Αργυρόκαστρο. και έφτασε μέχρι τα βάθη της Μικρασίας, μαζί με τον Ελληνικό Στρατό.
Το 1984, η Χωροφυλακή έγινε στόχος της κοντόφθαλμης πολιτικής της τότε
κυβέρνησης αρμοδίων του ΠΑΣΟΚ, όταν και προτιμήθηκε η διάλυσή της, αντί της
ριζικής της ανασυγκρότησης σε ευρωπαϊκά πρότυπα, με αποτέλεσμα να προκύψει η
μέχρι σήμερα ενιαία Ελληνική Αστυνομία.
Βασικός στόχος η τήρηση της τάξης
Πολλάκις
στο παρελθόν, όποτε χρειάστηκε να πραγματοποιηθούν επιχειρήσεις εκτός αστικών
όγκων, η ΕΛ.ΑΣ. δεινοπάθησε κυριολεκτικά να πετύχει τον στόχο της. Η τελευταία
της επιχείρηση εναντίον των Αλβανών δραπετών απέδειξε με τον πιο αυταπόδεικτο
τρόπο την ανάγκη επανασυγκροτήσεως της Χωροφυλακής, όπως αντίστοιχα Σώματα
υπάρχουν σε όλες τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ιταλία οι Καραμπινιέροι,
στη Γαλλία η Ζανταρμερί, στην Ισπανία η Γκουάρντια Θιβίλ κ.λπ. Ακόμα και στην
Τουρκία η Στρατοχωροφυλακή τους (Τζαντάρμα) είναι Κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων,
με στρατονομικά καθήκοντα και στο εσωτερικό υπεύθυνη για την τήρηση της τάξεως
στην ύπαιθρο, ενώ παράλληλα σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα κατά των
Κούρδων. Στην Ελλάδα, για να κυνηγήσουν τους Αλβανούς δολοφόνους-δραπέτες
στέλνουν τα ΕΚΑΜ από τα αστικά κέντρα, που είναι ολιγάριθμα, άριστα
εκπαιδευμένες για επιχειρήσεις αντιτρομοκρατικές, κυρίως σε αστικό περιβάλλον,
και ιχνηλάτες - συνοριοφύλακες από τον Έβρο, για να δράσουν σε μια περιοχή που
δεν γνωρίζουν! Ζητούν και τη βοήθεια των Ε.Δ. σε «τεχνικά θέματα», γιατί η
κανονική συμμετοχή αστυνομικών με στρατιωτικούς δεν επιτρέπεται σε
επιχειρήσεις, καθώς και τη βοήθεια της επίλεκτης ΜΥΑ/ΛΣ, κάτι που μόνο με μια ακραία
«διασταλτική» ερμηνεία της πραγματικής αποστολής του προσωπικού του
ΛΣ/Ελληνικής Ακτοφυλακής μπορεί να δικαιολογηθεί. Να επιχειρούν, δηλαδή, οι
λιμενικοί στα απάτητα ορεινά μονοπάτια της Στερεάς και της Ηπείρου.
(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 13/07/2013 – ΛΕΩΝΙΔΑΣ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ - lsblaveris@gmail.com)
0 Σχόλια